آشنایی با زوج پزشکی که بانی راهاندازی یک درمانگاه خیریه در محله فروزش شدند
لبخند مردم بهترین دستمزد ماست
بهاره خسروی
ماجرا از یک پیشنهاد ساده به دکتر شیدا عادلی برای ویزیت رایگان بیماران در درمانگاه خیریه اصحابالحسین(ع) شروع شد. بعد از این پیشنهاد و وقتی ایده توسعه درمانگاه مطرح شد، خانم دکتر از همسرش امیرحسین صاحبالزمانی دعوت کرد تا مسئولیت اداره امور فنی درمانگاه را عهدهدار شود. این شروع ماجرای توسعه و تجهیز درمانگاه پرخیروبرکتی در محله فروزش بود که قصه آن را میخوانید.
حضور خانم دکتر در حسینیه «اصحابالحسین (ع)» به دهه80 میرسد که قصه جالبی دارد. شیدا عادلی تعریف میکند: «یکی از دوستان دعوتم کرد تا چند ساعتی در همین درمانگاه حسینیه اصحابالحسین(ع) ویزیت رایگان انجام دهم. درمانگاه ابتدا یک ساختمان کوچک بود که من همراه یک پزشک ماما و دندانپزشک داخل حسینیه، بیماران را ویزیت میکردیم. بیماران انگشتشمار بودند تا اینکه ایده توسعه درمانگاه در محله فروزش(امیربهادر) مطرح شد و از من خواستند مسئول فـنی درمانــگاه شـوم.»
خانم دکتر اداره بخش فنی درمانگاه را به همسرش امیرحسین صاحبالزمانی پیشنهاد میدهد. با تعامل و نیت خیر بانیان حسینیه، درمانگاه جان میگیرد و بین سالهای1383 تا 1385 مراحل ساخت مکان فعلی درمانگاه انجام و خیلی زود آزمایشگاه با تعرفههای تخفیفی و رایگان برای بیماران نیازمند بهعنوان نخستین بخش راهاندازی میشود. آنطور که خانم دکتر تعریف میکند، به مرور بخشهای سونوگرافی، رادیولوژی و داروخانه هم به این درمانگاه اضافه و سالهای بعدتر بخشهای تخصصی مانند پوست، قلب و عروق، مغز و اعصاب، دیالیز را در درمانگاه خیریه «اصحابالحسین» راهاندازی میکنند.
مهندسی که پزشک شد
دکتر امیرحسین صاحبالزمانی، مدیر درمانگاه اصحابالحسین به عشق خواسته مادرش، از تحصیل در رشته مهندسی دانشگاه شیراز انصراف داد و در نهایت پزشک شد. او پزشک بیمارستان نظامی بعثت هم هست و برای خدمتگزاری به اهالی جنوب شهر از خیر قبول پست ریاست و ترفیع درجه گذشت: «همان دوران پیشنهاد ریاست بیمارستان بعثت را داشتم، اما از همان روزی که وارد حسینیه شدم، حس دلنشینی پیدا کردم و به همین دلیل حتی زودتر از موعد تقاضای بازنشستگی دادم تا فرصت بیشتری برای حضور در درمانگاه و فعالیتهای اجرایی آن داشته باشم.»
دکتر صاحبالزمانی شروع کار و راهاندازی درمانگاه را چندان کمدردسر نمیخواند که با وجود موانع دستوپاگیر اداری گاهی اوقات دلسردکننده هم بوده است، اما «همین که بیماری بعد از بهبود، تلفنی یا حضوری به ما مراجعه میکند، خستگی از تنمان درمیرود. حتی برخی بیماران بعد از درمان سعی میکنند در حد توان برای دیگران قدمی بردارند.»
پاداشمان؛ دعای خیر مردم
این زوج خیر بهترین پاداش را دعای خیر مردم عنوان میکنند.
دکتر صاحبالزمانی با اشاره به اینکه راهاندازی درمانگاه کار سادهای نبود، یادی از خیران و بانیان حسینیه میکند و میگوید: «اعضای اصلی و خیران اولیه حسینیه آقایان حاج تقی زاهدی، حاج رحمان کریمی، حاج عباس محمدی، حاج محمد میراحمدیان، حاج جلیلپور عسگری، حاج قاسم سالک، حاج محمود خادمی و حاج ملک شعبانزاده بودند که سال١٣٢۵ ابتدا هیئت اصحابالحسین(ع) را تاسیس و بهمرور حسینیه و درمانگاه را راهاندازی کردند.»
او تأکید میکند که این درمانگاه حاصل کارگروهی کادر درمان کلینیک و خیران حسینیه است: «در واقع همه تلاش ما در این مجموعه حفظ شأن بیماران و کرامت آنهاست. به همین دلیل بسیاری از کارهای اعضا مخفیانه است و ترجیح میدهیم که بهجای رسانهایکردن هر موضوعی، مرد عمل باشیم. رضایت و لبخند بیماران هنگام خروج از درمانگاه برای همه ما بهترین دستمزد است. قطعا دعای خیر مردم بهترین پاداش برای بانیان راهاندازی درمانگاه و کلینیک است.»
آمار
١۵٠ بیمار روزانه برای استفاده از خدمات پزشکی به درمانگاه خیریه اصحابالحسین(ع) در محله فروزش مراجعه میکنند.
١٣٩٠ سالی است که درمانگاه کوچک اصحابالحسین با اضافهشدن بخشهای پوست و مو، قلب و عروق، دیالیز، مغز و اعصاب و... به کلینیک بزرگ تخصصی تبدیل شد.
پزشکان باحوصله و خوشرو
فرزانه سرمدیان، مدیر محله فروزش، خلق خوش، صبر و حوصله شیدا عادلی و امیرحسین صاحبالزمانی را مهمترین ویژگیهای آنها عنوان میکند و میگوید: «بیمارانی که مشکل مالی دارند، نگران بیماری و مخارج هزینههای درمانی هستند. اما این زوج با صبوری و سعهصدر در زمان ویزیت بیماران تا جایی که در توانشان باشد، به آنها کمک میکنند و دلداری میدهند تا از دغدغههایشان بکاهند و همین باعث دلگرمی و قوت قلب مراجعهکنندهها میشود.»
تمام وقت در اختیار بیماران
شکور خدام، سوپروایزر درمانگاه خیریه اصحابالحسین، مهمترین ویژگی زوج صاحبالزمانی را گذشت و رفتار صبورانه در قبال بیماران عنوان میکند و میگوید: «این زوج همه وقتشان را برای بیماران این درمانگاه اختصاص دادهاند و تلاش هر دو این است که وقتی بیماری به درمانگاه مراجعه میکند، دغدغهاش فقط درد و رنج بیماری باشد و نگران تأمین پول درمان نباشد.»