زمین را دریاب!

آسمان تبریز در فصل جدید، پر از ستاره‌های رنگارنگ شده است. هیچ تیمی در این پنجره نقل‌و‌انتقالات نتوانسته تا امروز به اندازه تیم تبریزی توفان به پا کند. تیمی که حسین پورحمیدی را برای خط دروازه جذب کرده، 4‌مدافع خریده و یک ترکیب کاملا جدید دفاعی ساخته و حالا با جذب مهدی حسینی، قدرتش را به رخ رقبا کشیده است. به‌نظر می‌رسد تراکتور با حفظ ستاره‌های خارجی فصل گذشته و خرید 6‌بازیکن جدید، کهکشانی‌ترین تیم لیگ بیست‌وسوم باشد. با این حال آنها به اندازه این آسمان پرستاره، به زمین بازی‌شان هم اهمیت می‌دهند؟
پاکو خمز در طول فصل گذشته، مدام روی یک نکته تأکید داشت. اینکه زمین چمن یادگار کیفیت بازی را از بین می‌برد. اینکه این چمن، فرصت تیکی تاکا بازی کردن را به تیم او نمی‌دهد. این مربی ترجیح می‌داد در بنیان دیزل با رقبا ملاقات کند اما در عین حال، نمی‌توانست از سکوهای پر ورزشگاه یادگار هم چشم بپوشد. هزینه بازسازی و ترمیم چمن این ورزشگاه، بدون شک کمتر از رقم قرارداد یکی از مهره‌های تازه‌وارد این تیم است. با این حال اگر این چمن به درستی ترمیم نشود، هیچ‌کدام از این خریدها نمی‌توانند تراکتور را در مسیر موفقیت قرار بدهند.
 تراکتور برای تبدیل شدن به باشگاه دلخواه خمس، یک زمین صاف و استاندارد می‌خواهد. زمینی که به این مربی اجازه بدهد تا تاکتیک‌های موردعلاقه‌اش را در این باشگاه پیاده کند. تعویض چمن یادگار، عملا مهم‌ترین جابه‌جایی این فصل تراکتور خواهد بود و باید هر چه سریع‌تر این اتفاق بیفتد. در غیراین صورت، نمی‌توان امید زیادی به سرنوشت تیم پرستاره تبریزی در فصل جدید لیگ برتر داشت. عکس انداختن با خریدهای جدید، لذتبخش است اما قبل از آن، باید فضا را برای این خریدها به بهترین شکل فراهم کرد.