امکانات محدود و ارزان

یکی از مهم‌ترین دلایلی که خانواده‌ها تمایل دارند فرزندان‌شان در مدارس غیردولتی تحصیل کنند، برخورداری از امکانات آموزشی، پرورشی بهتر است. اما نگاهی به شرایط اغلب مدارس غیردولتی نشان می‌دهد این خواسته آنها به درستی محقق نمی‌شود و بسیاری از مدارس غیردولتی از داشتن امکانات مناسب محروم هستند.

فضای آموزشی ارزان کم نیستند مدارس غیردولتی که در خانه‌های مسکونی بازسازی شده و حتی پارکینگ‌ها و انبارهای تغییر کاربری یافته بنا شده‌اند. در بحث تأمین فضای این مدارس که هزینه قابل توجهی از هزینه‌های اداره مدارس غیردولتی را به‌خود اختصاص می‌دهد، بسیاری از مؤسسان ترجیح می‌دهند در این مسئله صرفه‌جویی به خرج دهند و با بزک‌ دوزک‌های محیطی، تأثیر نامطلوب فضا در اذهان خانواده‌ها را کاهش دهند، اما این امر نه‌تنها امکان تدارک فعالیت‌های ورزشی و کمک آموزشی را محدود می‌کند، بلکه بر سلامت و شادابی روحی دانش‌آموزان نیز تأثیر نامطلوبی باقی می‌گذارد. در بسیاری از مدارس غیرانتفاعی ساختمان مدارس، هیچ تناسبی با مدارس متعارف و استاندارد ندارد. در چنین مدارسی، حیاطی دارای محیط باز برای رفع خستگی و تفریح دانش‌آموزان وجود ندارد. علاوه بر این محیط آزمایشگاهی مناسبی برای کسب علم دانش‌آموزان نیز تأسیس نمی‌شود. کلاس‌های درسی برخی از این مدارس نیز به‌گونه‌ای نیست که دانش‌آموز به راحتی بتواند به درس گوش فرادهد. به‌عبارتی، در بسیاری از مدارس غیرانتفاعی، میز و نیمکت کلاس درس وضعیت قابل‌قبولی از نظر علوم ارگونومی ندارند و برای نشستن دانش‌آموز مناسب نیستند. مدرسه‌ای که کتابخانه خوبی ندارد، احتمالاً نمی‌تواند شرایط عالی برای مطالعه دانش‌آموزان تأمین کند و مدرسه‌ای که اتاق مشاوره‌اش بدون استفاده است، احتمالا به دانش‌آموزان در برنامه‌ریزی تحصیلی و حل مسائل عاطفی، هیجانی و... کمکی نمی‌کند. مدارسی که فضای کوچک و دلگیری دارند، می‌توانند باعث ایجاد احساس کسالت و دل‌خستگی در دانش‌آموزان شوند و انگیزه آنها را برای درس‌خواندن کاهش دهند.