طنازی وراثتی

همه ما کمابیش معتقدیم که خندیدن زندگی را آسان‌تر می‌کند. شاید به همین علت بوده که سال‌ها پیش، یک نفر نخستین جوک تاریخ را گفته و باب بامزه بازی را باز کرده تا دیگران را برای لحظه‌ای هم که شده بخنداند. امروز روز جهانی جوک و شوخی است و از آنجایی که بسیاری معتقدند خنده بر هر درد بی‌درمان دواست، اختصاص چنین روزی در تقویم جهان چندان هم بی راه نیست. یکی از قدیمی‌ترین جوک‌های جهان در پاپیروس، ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد نوشته شده است. گویا اختصاص روزی برای جوک رسماً در ایالات متحده آمریکا رخ داده، اما واضح است کشوری با پیشینه تاریخی کوتاهی مانند آمریکا نمی‌تواند خاستگاه جوک باشد و بدیهی است که جوک هزاران سال قدمت دارد. نخستین شوخی یا جوکی که روایت می‌شود را به یونانیان نسبت داده‌اند. نخستین کلاب کمدی جهان را هم به یونان باستان نسبت می‌دهند؛ جایی که در آن یک نفر می‌ایستاد و برای دوستان خود جوک می‌گفت؛ مثل اجراهایی که امروزه شاهدش هستیم و به‌ آن استندآپ کمدی می‌گوییم.
در ایران هم که اصولا مردم طنازی دارد و این طنازی نسل به نسل ادامه داشته -از حکایات و مطایبات سعدی و دیوان عبید زاکانی به‌عنوان پیشگامان شوخی‌های رندانه و پرمغز در زبان و ادبیات فارسی بگیرید تا جوک‌های یک جمله‌ای در توییتر و فضای مجازی- جوک گفتن علاوه بر اینکه یخ جمع را باز می‌کند، راهی است برای نقادی و اظهارنظر کردن درباره هر مسئله‌ای که در صدر خبرها قرار می‌گیرد. خلاصه که جوک و شوخی و به تبع آن خندیدن، اتفاقات تلخ جهان را برایمان کمی قابل تحمل‌تر می‌کند.