نکته بازی/ خب پس چرا شما تشریف آوردید؟

رضا عنایتی در فضایی غبارآلود سرمربی تیم ملی امید شد. او متهم است که صلاحیت لازم را به این منظور نداشته و صرفا به‌خاطر نزدیکی به امیر قلعه‌نویی کرسی مورد نظر را تصاحب کرده است. طبیعی است که ما در این مورد اظهارنظر نکنیم؛ مگر سرمان درد می‌کند؟ او فعلا آمده و برایش آرزوی موفقیت می‌کنیم اما اظهارنظر اخیر آقا رضا خیلی جالب بود. تیم او در مسابقات غرب آسیا در جریان بازی فقط موفق به شکست سوریه شد و در برابر فلسطین، اردن و عراق به تساوی دست پیدا کرد. حالا عنایتی گفته: «نسل‌های طلایی‌تر از ما هم به المپیک راه پیدا نکردند.» طوری که انگار صعود نکردن این تیم به المپیک پاریس هم عادی محسوب می‌شود. خب اگر اینطوری است حضرتعالی چرا تشریف آوردید؟ برای حذف شدن؟

فوتبال همین است
اگر قرار باشد محبوب‌‎ترین بازیکنان   این سال‌های تراکتور را فهرست  کنیم، حتما در ردیف‌های بالایی جدول جایی هم به محمدرضا اخباری، گلر این تیم می‌رسد. اخباری در تراکتور به چنان حدی از محبوبیت رسید که به او لقب «قارتال» یا عقاب دادند. با وجود این به‌نظر می‌رسد دوران حضور این بازیکن در تراکتور به پایان رسیده است. با توجه به درخشش حسین پورحمیدی که به‌طور قرضی در آلومینیوم اراک به سر می‌برد، می‌شد حدس زد که تراکتوری‌ها او را برگردانند. همین اتفاق هم رخ داد و اخباری در واکنش به این داستان، در یک استوری ابراز ناراحتی کرد. او حتی پیج تراکتور را هم آنفالو کرده اما خب فوتبال حرفه‌ای همین است. تراکتور دنبال گلری رفت که 5سال از اخباری کوچک‌تر است و پارسال 5کلین‌شیت بیشتر از او داشته.

چقدر متین و سنگین!
علیرضا بیرانوند که در بازی ایران و ازبکستان مصدوم شده بود، فکش را جراحی کرد و همین بهانه خوبی شد برای سرازیر شدن پیام‌های محبت‌آمیز به سمت او؛ یک اتفاق خوب. امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی در بیمارستان با بیرو ملاقات کرد و رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس هم در خانه علیرضا به دیدن او رفت. داستان درویش از این جهت حائز اهمیت است که بیرانوند اخیرا برای فسخ قرارداد به پرسپولیس هشدار داده بود و به‌نظر می‌رسد موضوع با این عیادت جمع شد. در همین راستا همبازیان بیرانوند هم برای او پیام‌هایی منتشر کردند که یکی از متین‌ترین آنها پیام مرتضی پورعلی‌گنجی بود. استاد با انتشار عکس دو نفری از خودش و بیرانوند نوشته بود: «نازتو بخرم»؛ یک پیام استاندارد برای قوت قلب دادن یک مرد به یک مرد بیمار دیگر. آفرین!