ماموریت وزیر بعدی

سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری، دیروز عباس علی‌آبادی را به‌عنوان وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت به مجلس شورای اسلامی برای اخذ رأی اعتماد از نمایندگان معرفی کرد. این اتفاق پس از سلب اعتماد مجلس از رضا فاطمی‌امین  به‌عنوان وزیر ‌ رخ داد.
گذشته از اینکه سرانجام مجلس به برنامه پیشنهادی گزینه جدید برای صدارت بر وزارت صنعت، معدن و تجارت اعتماد خواهد کرد یا نه، مهم این است که عباس علی‌آبادی چگونه می‌تواند این وزارتخانه را از حاشیه‌ها دور سازد و با کمتر سخن گفتن نسبت به اصلاح مسیر گذشته آن‌هم با آزمون و خطا پایان دهد. بی‌تردید او باید در این اندیشه باشد که از حواشی بپرهیزد. مهم این است که او به متن بپردازد و سیاست‌های مداخله‌جویانه را در عرصه صنعت و معدن پایان ‌ و اجازه دهد که سرمایه‌گذاران، کارآفرینان و فعالان اقتصادی در رقابت شفاف با هم چرخ صنعت و معدن کشور را به گردش درآورند. وزیر پیشنهادی دولت سیزدهم در کارنامه‌اش بیشتر یک مدیر اجرایی با کارنامه مشخص بوده و اکنون که قرار است در نقش یک سیاستگذار حوزه صنعت و معدن ایفای نقش کند، بهتر است نسبت به ترمیم اعتبار مخدوش این وزارتخانه عریض و طویل اقدام  و با انتخاب شایستگان راه را برای تبلور ظرفیت‌های صنعتی و معدنی باز کند. تجربه نشان داده وزیران حرف‌زن و گرفتار حاشیه‌ها، نه‌تنها خود بلکه وزارتخانه را با چالش‌های جدی مواجه می‌سازند و انتظار این است که عباس علی‌آبادی از این تجربه درس بگیرد و برخلاف وزرای پیشین، اقدام به بازسازی و اصلاح استراتژی صنعتی کشور کند. او اگر بتواند رقابت را محقق و از مداخلات غیرضروری در عرصه صنعت و معدن جلوگیری کند، یک گام به جلو بر‌خواهد داشت.‌