امام راحل به آراستگی ظاهریشان بسیار اهمیت میدادند
عمل و توصیه به پیراستگی
بین اعمال و نیت امام(ره) هماهنگی کامل وجود داشت و توجه به آراستگی و پیراستگی یکی از ویژگیهای امام راحل بود که همه اطرافیان ایشان به این ویژگی معترف بودند و در خاطرات خود از آن بارها نام بردهاند و همواره ایشان را مرتب و خوشپوش میدیدند. ساده زیستی، مقید بودن به برنامه داشتن در زندگی، به نیکی و ملایمت با همگان برخورد کردن و توجه به آراستگی برخی از ویژگیهای ایشان است.
توجه ویژه به وضعیت ظاهری
از خاطرات مقام معظم رهبری در زمینه رسیدگی به وضعیت ظاهر از سوی امامخمینی(ره) مشخص میشود که ایشان با وجود کهولت سن، اما اهمیت زیادی به وضعیت ظاهری خود داشتند بهگونهای که در منزل ایشان به دیوار آینهای نصب شده بود که مخصوص حضرت امام (ره) بود و ایشان هر وقت از جای خود بلند میشدند در آینه خود را نگاه میکردند. آن زمانها، طلبهها هیچ وقت مقید به آینه و کارهای این چنینی نبودند، علمای پیرمرد که ابدا به این امور توجه نداشتند لیکن امام خیلی مرتب بود. دختران امام ازجمله افرادی هستند که بتوانند بهترین توصیفات را از وضعیت آراستگی پدرشان داشته باشند. زهرا مصطفوی از اتاق امام با عنوان بهشت نام میبرد. چراکه همیشه و هر لحظه میشد از اتاق ایشان بوی عطر را استشمام کرد.
عطر کنار جانماز
زهرا اشراقی یکی از نوههای امام نیز درباره توجه ایشان به آراستگی وضعیتشان تأکید کرده: هر وقت میخواستند به حرم مشرف بشوند، همیشه کفشهایشان را دستمال میکشیدند. یک آینه هم در حیاط داشتند که جلوی آن میرفتند و محاسنشان را شانه میزدند. عطر میزدند و از خانه بیرون میرفتند. حتی مستحبات را هم ایشان ترک نمیکردند. همیشه هم این را به ما میگفتند. بعضی اوقات دو بار در روز منزل آقا سر میزدیم، ولی اگر میخواستیم بیاییم منزل آقا، هیچ وقت اینطور نبود که از خیابان یا کوچه مستقیم بیاییم، چون فکر میکردیم که اگر آقا ما را با این ریخت ببینند، میگویند چرا شماها اینطور آمدهاید؟ چرا سر و وضعتان به هم ریخته است؟ باید مرتب باشید، منظم باشید. همیشه سعی میکردیم که نظم داشته باشیم تا وقتی که خدمت ایشان میرسیدیم، وضع ظاهریمان مناسب باشد. یا اینکه ایشان هرگاه میخواستند غذا بخورند دستمالی بلند - که شبیه پیشبند بود - را جلوی گردن و سینه خود قرار میدادند که غذا روی لباسشان نریزد و لباسشان لک نگیرد. همیشه از چند متری اتاق امام بوی عطر به مشام میرسید آقا همیشه یک شانه و آینه کوچک کنار دست خود داشتند و از دو شیشه عطر که یکی در جانماز و دیگری در طاقچه بود استفاده میکردند.
اهمیت به نظافت
فریده مصطفوی دختر امام هم خاطراتی از این جنس به یاد دارد: آقا خیلی پاکیزه بودند به حدی که یکی از خصوصیات بارز ایشان، نظافت زیادشان بود. یادمان هست که از سنین جوانیشان در تمیزی و نظافت ضربالمثل دوستانشان بودند. آن ایام که ما بچه بودیم این کوچهها گِلی بود. بهطوری که تمام طلبهها تا زانو و شانه عبایشان گلی میشد. ولی ایشان آن قدر آرام در کوچه راه میرفتند و قدم برمیداشتند که گاهی مثلا حدود ده لکه گل پشت عبایشان بود. عبا را میآوردند تو اتاق، جلوی بخاری میگذاشتند خشک که میشد ما این لکهها را با انتهای قاشق پاک میکردیم و ماهوت پاک کن میزدیم.
آراستگی برای ملاقات در جماران
مرحوم آیتالله توسلی، یار دیرین امام(ره) نیز خاطراتی از این دست نقل کرده؛ امام مقید به ملاقاتهای مردمی در حسینیه جماران بود و وقتی مردم در حسینیه آماده ملاقات با امام بودند، به امام عرض میشد که جمعیت برای ملاقات حاضر است. ایشان برمیخاستند، لباس میپوشیدند، عمامه به سر میگذاشتند و عبا بر دوششان میانداختند و تشریف میآوردند جلوی آینهای که در اتاق کارشان بود عمامه خودشان را مرتب میکردند و محاسنشان را اگر منظم نبود به دقت شانه میکردند و به طرف حسینیه حرکت میکردند.