کیج مثل استالون
تماشاگران سینما نیکلاس کیج را با فیلمهایی مثل «بزرگ کردن آریزونا»، «ترک لاسوگاس»، «فیسآف»، «8میلیمتری» و حتی فیلم متفاوت «اقتباس» به یاد میآورند. کیج در دورهای ستاره هالیوود بود و با تعدادی از کارگردان مهم سینمای آمریکا همکاری کرد، اما تقریبا از سال2014 به بعد اغلب فیلمهای او مستقیم سر از شبکه ویدئویی درمیآوردند و مدتها بود که نیکلاس کیج تقریبا از سینمای بدنه هالیوود و از جلوی چشم سینمادوستان محو شده بود، اما بازی در فیلم «خوک» (مایکل سارنوسکی، 2021) بار دیگر او را در مرکز توجه قرار داد و در ادامه بازی در «سنگینی تحملناپذیر استعداد فراوان» (تام گورمیکان، 2022) در نقش بازیگری به نام نیکلاس کیج که در حرفهاش به بنبست خورده، او را دوباره به سطح اول هالیوود بازگرداند. جالب است که کیج خود در هر دوی این فیلمها یکی از تهیهکنندگان بوده و انگار خودش به این نتیجه رسیده برای اینکه حرفهاش را احیا کند، خودش باید آستین بالا بزند؛ درست مثل سیلوستر استالون که هرگاه زمزمههای به پایان رسیدن دورانش بلند میشود، فیلمنامهای مینویسد و حرفهاش را نجات میدهد. حالا فیلم «رنفیلد» (کریس مککی، 2023) از کیج برای دیدن در دسترس قرار گرفته که در آن نقش کنت دراکولا را بازی میکند و بازیاش حسابی مورد توجه قرار گرفته است. البته «رنفیلد» یک کمدی ترسناک است و فضای فیلم به تاریکی و ترسناکی کارهای بازیگرانی نیست که نام بردیم، ولی کیج در همین فیلم کمدی هم موفق شده که دراکولای جذابی خلق کند. کیج همچنان پرکار است، اما باید دید آثارش از نظر انتقادی هم مورد پسند قرار میگیرد.