مرور 4 سال توصیه‌های رهبر انقلاب به مجلس یازدهم

چهارمین دیدار نمایندگان مجلس یازدهم با رهبر معظم انقلاب دارای هشدارهایی بود که مهم و قابل توجه است. تحلیل این هشدارها از آن جهت مهم است که مخاطبش انقلابیون تازه وارد به عرصه مدیریت کشور است حالا «اجزای مدیره‌ این کشور» (4-3-1401) که بسیاری از آنها متعلق به نسل جوان انقلابی هستند باید به چه نکاتی توجه جدی‌تری کنند؟ اهمیت این پرسش را کسانی متوجه خواهند شد که اهمیت «بیانیه گام دوم» و نکته ویژه و برجسته آن را که ورود جوانان انقلابی به عرصه مدیریت کشور است، درک کنند. این حضور یک اتفاق مهم راهبردی و تاریخ‌ساز است. اکنون این پیر راه صادق و خالص و حکیم چه توصیه‌هایی را به این نسل وارد شده در صحنه مدیریت کشور خواهد داشت؟ یعنی این اتفاق مهم راهبردی باید با چه دقت‌هایی واقع شود؟ اکنون که اهمیت این پرسش روشن شد، مناسب است هر 4سخنرانی رهبری با این مجلس را مورد دقت قرار دهیم. جالب است که در این 4 سال، محورهایی مورد تاکید قرار گرفت که همگی در سخنرانی سال آخر نیز مورد توجه بود.
با این تفاوت که هر سال رهبری نسبت به حرکت مجلس در این ریل‌های نورانی اظهار خرسندی می‌کرد و در مجموع حرکت این مجلس مهم و راهبردی را می‌ستود. اصولی که در دیدار اخیر رهبری با مجلس یازدهم اشاره شد و در3 دیدار قبلی نیز مورد تاکید بود، این موارد بود. اولا توجه به اهمیت انقلابی ماندن که در اشاره رهبری به آیات کریمه قرآن با کلیدواژه استقامت به آن توجه داده شده بود. مثل آیه: الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا یا آیه: فاستقم کما امرت و من تاب معک .  این نکته مهمی است که به تعبیر رهبری در یکی از سخنرانی‌هایشان با مجلس یازدهم، همانطور که امام (ره) فرمودند مجلس عصاره فضائل ملت است و این یعنی مجلس باید چنین باشد. و البته مهم‌ترین فضیلت این مردم، استحکام بنیه‌ای است که به برکت ایمان انقلابی دارند. با این توضیح مجلس انقلابی اگر بخواهد عصاره فضائل این مردم باشد باید این هویت ایمانی و انقلابی خود را حفظ کند. شاید مهم‌ترین نگرانی برای همه مدیران جوان انقلابی همین نکته باشد. اینکه در این راه ثابت قدم باشند؛ ثبات قدمی که باعث می‌شود آنها عصاره فضائل مردم‌شان و نمایشگر هویت آنها باشند. رهبری در سال چهارم مدال انقلابی‌گری را بر سینه مجلس یازدهم زدند و آن را انقلابی دانستند. این نکته در نوع خود جالب توجه است که هیچ کس در کشور به اندازه رهبری به کلیت این مجلس نبالید و از آن تعریف نکرد. بسیاری از صاحبان منصب و تریبون در خفا و علن، مجلس را آماج تهمت‌ها و تضعیف‌ها و تمسخرها قرار دادند ولی این همه اتهامات که بسیاری از آنها توسط نیروهای به ظاهر متدین و انقلابی هم به مجلس می‌خورد باعث نشد رهبری واقعیت را آنطور که بود به چشم دیگران نیاورد و مسئله را تکرار نکند. نه این مجلس انقلابی بود و در این 4 سال نیز انقلابی ماند. اما این دستور رهبری در ذهن‌های جوانان انقلابی گام دومی نقش بست که انقلابی ماندن مهم است. به لحاظ ساختاری این نکته باعث می‌شود که مجلس دستگاه نظارت بر نمایندگان را جدی‌تر بگیرد.اما هشدارهای رهبری به مدیران جوان که در این 4 سال تکرار شد موارد دیگری نیز بود که جالب توجه است:
توجه به جو زده نشدن و عقلانی عمل کردن
توجه به اصل و فرع‌ها در تصمیم‌گیری
مردمی بودن و نه عوام‌زده و هیجانی موضع گرفتن
این مراقبت که در نقدها و نطق‌ها دچار بی‌انصافی نشدن
این دست هشدارها در این نکته مهم ریشه دارد که جریان مدیران انقلابی مراقب باشند از دایره عقلانیت و حکمت در تصمیم‌گیری‌ها خارج نشوند. طبیعی است که نسل جوان آرمانجوی دارای هیجان و عواطف انقلابی، احتمال اینکه دچار این معضل شود در آنها جدی است. جمع آرمانجویی و عقلانیت یکی از مهم‌ترین توصیه‌های راهبر انقلابی و حکیم ماست. به لحاظ ساختاری این نکته باعث می‌شود توجه به مرکز پژوهش‌های مجلس و کار کارشناسی در قانونگذاری‌ها جدی‌تر گرفته شود؛ توصیه‌ای که تقریبا هر سال به این مجلس گفته شده بود. جدی شدن عقلانیت باعث می‌شود در سبک تصمیم‌گیری‌های مجلس نیز نکات مهمی لحاظ شود مثل اینکه عقلانیت در قانونگذاری به این معنا که از تراکم قانون‌ها جلوگیری کنند و آنها را پالایش و دقیق کنند.
طرح پیشرفت کشور را مسئله محور تولید کنند.
راهکارهای ابتکاری با توجه به روحیه جوانی که دارند می‌توانند تولید کنند. توجه به مناسبات قدرت در دنیا و دارایی‌های مهم ملت ایران در تصمیم‌گیری‌هایشان خواهند داشت. اسیر جوزدگی‌های رسانه‌ای و امثالهم نخواهند شد. اصول و فوریت‌های کشور را که مسئله اقتصاد و در بستر اقتصاد نیز اولا تولید و سپس مسائلی چون تورم و ارزش پول ملی و مراقبت از کسری بودجه که ام‌الخبائث در بسیاری از مسائل اقتصادی کشور است را در نظر بگیرند یا در بحث‌های اجتماعی و فرهنگی توجه به جوانی جمعیت و حاکمیت مجازی که نیاز فوری کشور است و سن ازدواج و امثالهم را لحاظ کنند.  مخصوصا این عقلانیت باعث می‌شود که مدیران جوان انقلابی بتوانند با دیگر بخش‌های نظام مدیریت کشور هماهنگ باشند و البته تغییر و تحول در کشور را دنبال کنند. چرا که طبیعتا مدیران جوان پیش از این در جایگاه نخبگانی بوده‌اند که نقدکننده دستگاه مدیریت و حاکمیت بوده‌اند این ممکن است باعث شود :
آنها در مجلس به شأن نظارت بیشتر از تصمیم‌گیری و قانونگذاری توجه کنند. آنها به نوعی تقابل و تخریب نسبت به دیگر مدیران و قوای دیگر کشور کشیده شوند. آنها به نوعی درگیری احساسی و دو قطبی در داخل مجلس کشیده شوند.
در قانونگذاری به طرح بیش از لایحه توجه نشان دهند، خودشان بدون توجه به ویژگی‌های اجرا، میداندار قانونگذاری شوند به جای آنکه مددکار دولت باشند در قانونگذاری. توجه به جایگاه مجلس در هماهنگی با دیگر مدیران و قوا و همراهی ذیل سیاست‌های کلی که نهادهای بالادستی ذیل رهبری تعیین می‌کنند همگی در واقع عادت دادن یک مدیر انقلابی است به این نکته که باید هماهنگ و در تقریب با دیگر مدیران عمل کند. این نکته‌ای نیست که رهبری فقط در نسبت با دولت فعلی به آن توجه داده باشند بلکه در دولت قبل نیز که همسوی گفتمانی با مجلس یازدهم نبود نیز توصیه رهبری دقیقا همین نکات بود. یکی از ویژگی‌های مدیر انقلابی این است که یاد بگیرد با دیگر مدیران و بخش‌های کشور کار کند و این در عمل برای جوانان انقلابی وارد شده در عرصه مدیریت کشور دشوار است.
خلاصه آنکه رهبری این مجلس را تایید کرد برای آنکه این مسلک و این گفتمان و این جهت‌گیری کلی در انتخاب مدیران و وکلای مردم ادامه پیدا کند و البته این مجلس نیز شایسته چنین تقدیری بود؛ چه به لحاظ ویژگی‌های شخصی و سبک زندگی و چه به لحاظ اخلاق و روحیات و چه به لحاظ تصمیم‌های مهم و راهبردی که در این مدت برای کشور گرفتند.
اما مراقبت از اینکه انقلابی بمانند و هشدار نسبت به اینکه عقلانیت و پختگی و نخبگی را جدی بگیرند و بتوانند با دیگر بخش‌های کشور هماهنگ باشند اصول توصیه‌های رهبری به این جریان بوده است تا بتوانند این مسیر را پیش ببرند و تحول‌خواهانه ایران اسلامی عزیز را بسازند.