بهداشت
دئودورانت‌ها فقط برای زیر بغل نیستند!
شیوه معمول رویارویی با تعریق شدید استفاده از دئودورانت است که اغلب در زیربغل به‌کار می‌رود. اما آیا به‌کار بردن دئودورانت در نقاط دیگر بدن خطرناک است؟
ابتدا باید دانست که دئودورانت جلوی عرق کردن را نمی‌گیرد، بلکه «ضد‌تعریق‌ها» هستند که این کار را انجام می‌دهند. دئودورانت‌ها مانع رشد باکتری‌هایی می‌شوند که با تجزیه عرق بوی بد ایجاد می‌کنند اما ضد‌تعریق‌ها با بستن منافذ پوست باعث کاهش تعریق می‌شوند. البته ممکن است محصولی که شما مصرف می‌کنید، حاوی موادی باشد که هر دو کار را انجام دهند.
نمک‌های آلومینیوم رایج‌ترین ماده در ضد‌تعریق‌ها هستند که وقتی حل می‌شوند، مجاری غدد عرقی را می‌بندند. برای اینکه بهترین تأثیر را از ضد‌تعریق‌ها بگیرید بهتر است آنها را شب‌ها مصرف کنید تا به‌طور کامل جذب پوست شوند.
غدد تعریق در اغلب جاهای بدن وجود دارند و بیشترین تعداد آنها را می‌توان در کف پاها یافت؛ بنابراین می‌توان از دئودورانت یا ضد‌تعریق در مناطق دیگری جز زیر بغل هم استفاده کرد، به‌خصوص در محل‌هایی که تماس پوست به پوست وجود دارد و ممکن است عرق‌سوز شدن رخ دهد، مثلا چین‌های شکم و ران‌ها.
اگر می‌خواهید از دئودورانت‌ها در جاهای دیگر بدن استفاده کنید، بهتر است مدل اسپری آنها را تهیه کنید که با رایحه‌های متفاوتی تولید می‌شوند.
با توجه به نقش عرق در کنترل دمای بدن، استفاده از ضد‌تعریق در همه بخش‌های بدن به‌طور همزمان با مسدود کردن منافذ مجاری غدد عرقی پوست می‌تواند باعث افزایش دمای بدن شود. بنابراین بهتر است برای نقاطی از دئودورانت‌ها استفاده کنید که کمتر هوا می‌خورد و عامل بیشترین بوی نامطبوع است. همچنین به‌خاطر خطرات احتمالی نمک‌های آلومینیوم موجود در ضد‌تعریق‌ها که البته در حال حاضر شواهد محکمی در این‌باره وجود ندارد، از مصرف بیش از حد ضد‌تعریق‌ها بپرهیزید.
