جمهوری اسلامی و تجربه 3جنگ جهانی در کمتر از نیم قرن

علی ترابی؛ دبیر گروه سیاسی

جمهوری اسلامی ایران در زمان حیات کمتر از نیم قرنی خود بارها وارد نبردهای مستقیم و غیرمستقیمی شده که شاید هر یک از آنها برای یک نظام سیاسی با پشتوانه بیش از 100 سال هم خانمان برانداز باشد.
از موج ترور در ابتدای انقلاب تا نبرد سخت، سنگین و همه‌جانبه در دوران دفاع‌ مقدس که مستقیما در پیکار بود تا جنگ نیابتی در عراق و شامات با داعش که هدفی جز سرنگونی و ویرانی در ایران نداشت. البته در این میان نباید از نبردهای شهری که ایرانِ عصر جمهوری اسلامی را کاملا به اغتشاش و آشوب رساند هم غافل شد.
به تعبیری می‌توان گفت نظام اسلامی ایران، در 44سالی که عمر کرده دست‌کم 3جنگ‌جهانی و 3حمله همه‌جانبه را تجربه کرده و گرچه گاهی آسیب‌هایی دیده، اما رگ حیات خود را پس از این هجمه‌های سنگین همچنان حفظ کرده است. یک‌بار در دوران دفاع ‌مقدس، تمام دنیا پشت صدام جمع شدند و به ایران تاختند، اما ایران شکست نخورد.
 یک‌بار در جنگ نیابتی با داعش که به فرموده رهبر معظم انقلاب و به گواه اعتراف دونالد ترامپ، مولود آمریکا بود مستشاران ایرانی در کنار رزمندگان عراقی و سوری ایستادند و اجازه ندادند گزندی به خاک ایران برسد.
 یک‌بار هم در پاییز سال گذشته در برابر نبرد ترکیبی همه‌جانبه که از آلمان و فرانسه تا آمریکا پشتوانه نیروهای آشوبگر بودند، جمهوری اسلامی توانست پیروز کارزار باشد و حیاتش را ادامه دهد.
ایران که روزگاری از تولید سیم خاردار عاجز بود، حالا چونان سرد و گرم روزگار چشیده که می‌تواند مشتریان متفاوتی برای تولیدات نظامی خود داشته باشد..
آنچه در تمام این نبردهای جدید و قدیمی رمز پیروزی ایران و شکست‌ناپذیری آن بوده قدرت پشتیبانی مردمی است که به واسطه ایدئولوژی حاضر نیستند از حمایت جمهوری اسلامی دست بکشند، مردمی که 5‌ماه جنگ تمام‌عیار رسانه‌ای در پاییز 1401را در شنبه تاریخی 22بهمن تمام کردند و به دنیا نشان دادند که دوران بزن و دررو تمام ‌شده است، دورانی که رهبر معظم انقلاب در سال های گذشته بارها بر آن تاکید کردند و دشمنان این سرزمین با امتحان کردن این هشدار معظم له، به خوبی دریافته‌اند که این حرف نه در شعار بلکه در عمل عینیت یافته است.دشمن هر بار که دست از پا خطا کرده تاوان سختی بابت اشتباهی که مرتکب شده پرداخت کرده است. با توجه به چنین وضعیتی به نظر می‌رسد، اکنون دشمن دریافته که نباید آزموده‌ای را که قبلا آزموده است دوباره بیازماید.