بیمه امدادگران هلال‌احمر چه شد؟

20سالی می‌شد که برقراری بیمه تأمین اجتماعی به یک آرزو و یک حسرت بزرگ برای امدادگران جمعیت هلال احمر تبدیل شده بود. البته هر وقت امدادگران و نجاتگران هلال احمر دم از این حق خود می‌زدند، عده‌ای سعی می‌کردند با این توضیح که کار شما داوطلبانه است و در جمعیت هلال احمر کسی نباید به بهانه فعالیت‌های داوطلبانه درخواست استخدام کند، این خواسته آنها را در نطفه خفه کنند. اما امدادگران و نجاتگران معتقد بودند درست است خیلی از این امدادگران و نجاتگرانی که امروز در پایگاه‌های جمعیت هلال احمر فعال هستند روزی فعالیت خود را در جمعیت هلال احمر به‌ صورت داوطلبانه شروع کردند، اما فعالیت‌های داوطلبانه هم تعریف و قانون خاص خود را دارد. آنها می‌گفتند برای فعالیت‌های داوطلبانه در دنیا نه شیفت کاری اجباری تعریف می‌شود، نه موظفی. این در حالی است که امدادگران فعال در پایگاه‌های امداد و نجات در تمام طول سال در شیفت‌های کاری باید حاضر باشند و با وجود اینکه در مأموریت‌های امداد و نجات گاهی اوقات جانشان به خطر می‌افتد، از هیچ پوشش بیمه‌ای برخوردار نیستند، امدادگرانی که با گذراندن دوره‌های سخت آمادگی جسمانی و حرفه‌ای، هرکدام در رشته‌ای که مشغول بودند یک متخصص برای خود هستند.
آذرماه سـال 1400بود که کولیوند بر مسـند ریاسـت جمعیت هلال احمر تکیـه زد و کلیدواژه‌های «امدادگر»، «بیمه»، «معیشـت» و ... جای ویژه‌ای در ادبیات و گفتمان هلال احمر گرفت. او بارهـا بر این دغدغه تأکید کرده بود که امدادگران داوطلب هلال احمر سرمایه‌های انسانی هسـتند که با 240سـاعت کار و بـدون هیچ بیمه‌ای ماهانه فقط یک میلیـون و 200هزار تومان برای هزینه ایاب و ذهاب دریافت می‌کنند و باید بعد 20سـال بیمه مستمری، غرامت، بازنشستگی و بیمه تکمیلی امدادگران برقرار شود. او همچنین در همه این سال‌ها تأکید کرده بود که معیشـت و سپس ثبات و امنیت شغلی این امدادگران در دستور کار هلال احمر است. بعد از این دفاعیات کولیوند بود که خیلی از کارشناسان در حمایت از امدادگران اعلام کردند امدادگر و نجاتگر سـرمایه اجتماعی‌اند و جایگزین کردن این افراد برایمان امکانپذیر نیسـت، هر امدادگری که وارد جمعیت می‌شود بین یک تا 2سـال باید در دوره‌های آموزشی شرکت کند و بعد با حضور و همکاری مسـتمر بتواند در شـیفت‌ها هزینه ایاب و ذهاب دریافت کند.
بعد از اینکه شهریور‌ماه گذشته تفاهمنامه‌ای بین جمعیت هلال احمر و سازمان تأمین اجتماعی به امضا رسید، روند بیمه امدادگران هم آغاز شد. البته اجرای این طرح هم بی‌حاشیه نبود. گلایه امدادگران زن از محروم ماندن از مزایای اجرای این طرح موضوعی بود که بلافاصله مسئولان جمعیت هلال احمر را درگیر خود کرد؛ چرا که هیچ‌یک از آنها ملزم به حضور در شیفت‌های کاری تعریف شده برای آقایان نبودند. مسئولان جمعیت هلال احمر هم خیلی سریع برای رفع این چالش برنامه‌ریزی کرده و اعلام کردند اینگونه نیست که ما برای بیمه امدادگران تفکیک جنسیتی قائل شده باشیم. این بیمه براساس میزان همکاری هر نجاتگر با جمعیت هلال احمر، تعریف شده و در آن جنسیت مبنایی ندارد. برای خانم‌ها در مراکز کنترل و هماهنگی عملیات و در شعب، کشیک‌هایی را تعریف کردیم که خانم‌ها هم بتوانند حضور پیدا کنند و براساس ساعت حضور آنها و حداقل و حداکثرهای تعریف شده آن از مزایای بیمه برخوردار شوند. براساس طرح بیمه امدادگران قرار است تمام 22هزار امدادگری که تا به حال محروم از این مزایا بودند تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار بگیرند و تا‌کنون بخش قابل توجهی از امدادگران بیمه شده‌اند.