غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی
امین‌پور، یکی از قله‌های بلند شعر فارسی
دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی است و از حضور مرحوم قیصر امین‌پور در این فرهنگستان خاطره‌ها به یاد دارد. او می‌گوید: «سال 1360، مسئول کتاب‌های درسی بودم و آن زمان قدر شعر قیصر امین‌پور را دانستم. در شعر او در ناامیدانه‌ترین حالت هم بی‌ایمانی وجود ندارد. شعر او شعر تعالی است. قیصر جوان‌ترین عضو فرهنگستان بود. در زمان فوتش ۴۸ سال داشت و چندین سال پیش از آن فرهنگستان با رأی بالا به او رأی داد. اعضای فرهنگستان اصولاً سختگیر هستند، اما نبوغ او به اندازه‌ای بود که به او رأی بدهند. این مرحوم با زبانی روشن، فصیح، گرم و دلنشین در همه سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مفاهیم اسلامی، انقلابی، معنوی و انسانی را به گوش جان مردم ایران فرو خواند. کودکان دبستانی، نوجوان و جوان این سرزمین شعرهای شیرین، پربار و پرمحتوای وی را در کتاب‌های درسی خوانده و حفظ کرده‌اند. ادیبان و شعردوستان هم غزل‌ها و رباعیات پخته او را در خاطر نگه داشته‌اند. مرحوم دکتر امین‌پور نه‌تنها شاعری ارجمند بلکه استادی سختکوش و پژوهشگری موفق بود.» او، زبان شعر قیصر را زبانی زنده، فصیح و به روز عنوان می‌کند که بدون هیچ ابتذالی کلامی را به مخاطب ارائه می‌کرد: «اشعار قیصر به لحاظ مضمون به هیچ وجه تقلید کورکورانه شعر قدما نبود و ما بارقه‌ها و جرقه‌های ابتکار و نوآوری را در تک‌تک ابیات او می‌دیدیم. مهم‌تر از اینها زبان، بیان و اندیشه قیصر امین‌پور است که اگر شعر قدما ربطی به مسائل روز زندگی نداشت، اما شعر او شعر انقلاب، جنگ، درد، رنج مردم و احترام به آنهایی بود که انقلاب کردند. اصولا ما قیصر و متون او را در متن انقلاب یافتیم؛ جایی که به‌عنوان یکی از ارکان مهم حوزه هنر و اندیشه اسلامی آن سال‌ها الگوی بسیار مهمی برای جریان‌سازی شد.»
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با بیان اینکه اشعار قیصر همچون بارانی بود که به تشنه می‌بارید، ادامه می‌دهد: «زمانی که مسئول تدوین و گردآوری کتاب‌های آموزشی مدارس بودم دائم به‌دنبال شعری می‌گشتم که هم نو باشد هم تقلیدی نباشد و هم به آرمان‌های انقلاب تعلق داشته باشد؛ عناصری که شعرهای حافظ را جاودانه کرد مثل عشق، مرگ، زمان، جهان و الهام‌هایی که برای انسان از نظر فلسفی وجود دارد. قیصر امین‌پور نشان داد هم در قالب نیمایی و هم در قالب کهن نیز می‌توان شعر گفت. او معتقد بود مشکل قالب نیست بلکه این فکر، اندیشه، ایمان و جوهره شعری است که می‌تواند یک شعر را تشکیل دهد و من همیشه افسوس می‌خوردم چرا خورشید عمر قیصر در نیمروز غروب کرد؟ ما خیلی زود قیصر را از دست دادیم و به قول خودش «ناگهان چه زود دیر می‌شود» ولی مطمئن هستیم او تأثیر ماندگار خود را به جای گذاشت و به‌طور حتم یکی از قله‌های بلند شعر فارسی مسلما قیصر امین‌پور است که شعر فارسی سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وامدار اوست.»
