وویوویچ، سرمربی تیم ملی هندبال از نگاه حاکم در ورزش ایران انتقاد میکند
مسئله ورزش ایران نتیجهگرایی است
وسلین وویوویچ شناخت خوبی از ایران پیدا کرده و میداند مسئولان ورزش چه خواسته مهمی دارند؛ نتیجه. 2موضوع، سرمربی تیم ملی هندبال را به این شناخت رسانده است؛ فشاری که در مسابقات قهرمانی جهان برای گرفتن نتیجه روی تیم بود و شرایطی که بازیکنان جوان حاضر در اردوی تیم ملی دارند.
تیم ملی هندبال امسال بازیهای آسیایی هانگژو و مسابقات انتخابی بازیهای المپیک پاریس را در پیش دارد. وسلین در روزهای شلوغ و حساس لیگ برتر، جوانان را به نخستین اردوی تیم ملی دعوت کرده است تا شاید بتواند تیم را جوانتر کند. اما اعتراف میکند که تا بازیهای آسیایی شاید فقط 2نفر بتوانند به تیم اضافه شوند: «تا هانگژو 2نفر شرایط حضور در تیم ملی را پیدا میکنند. اما در بلندمدت و در یک سال آینده، شاید 7-6 بازیکن بتوانند به تیم ملی برسند.» بازیکنانی که در اردو هستند، خودشان به شرایطشان واقفند. سجاد و مهدی میگویند وسلین نکاتی را به آنها میگوید که در این چند سالی که هندبال بازی میکنند، نشنیدهاند. وسلین اما نگاه کارشناسانهتری دارد و معتقد است هندبال ایران مشکل کار پایهای دارد. در مقایسه ایران با کشورهای دیگر، یکی از ضعفها را به فیزیک بازیکنان ربط میدهند. اینکه کشورهای بزرگ بازیکنان قدرتیتر و قدبلندتری دارند. همیشه صحبت از این بود که بازیکنان با فیزیک بهتری به هندبال ایران اضافه شوند اما جوانانی که در اردو هستند، نه خیلی قدبلند هستند و نه قدرتی. با این حال وسلین مشکل را فیزیک نمیداند: «تیم را با چه کشورهایی مقایسه میکنیم؟ اگر با دانمارک و اسپانیا مقایسه کنیم، بله بازیکنان ما خیلی قدرتی و قدبلند نیستند اما نسبت به عربستان، ترکیه و عراق ما بهتر هستیم. از نظر فیزیکی قابلیت رقابت با هر تیمی را داریم ولی از نظر تکنیکی نه. مشکل ما از پایه است که بازیکنان درست آموزش نمیبینند. اگر قرار باشد سرمربی کارهای اولیه تکنیکی را به بازیکنان یاد بدهد، این خیلی زمان میبرد. مسئله این است که ورزش ایران خیلی نتیجهگرا است و میخواهند خیلی سریع نتیجه بگیرند و روی کارهای پایه کار نمیکنند.»
وسلین برای تأیید حرف خودش و اثبات اینکه ورزش ایران نتیجهگرا است، دلیل دیگری هم دارد. سال گذشته تیم ملی در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کرد و برای نخستین بار توانست از مرحله مقدماتی صعود کند. وسلین برخلاف فدراسیون از نتیجه تیم و عملکردش خیلی راضی نیست: «چه بهعنوان بازیکن و چه بهعنوان مربی هفتمین جامجهانی بود که حاضر بودم. این جام برایم سخت بود و حس عجیبی داشت. چون برای نخستین بار با تیمی شرکت کرده بودم که امکان حذف شدن داشت و مدعی قهرمانی نبود. اگر صادق باشم، باید بگویم میتوانستم بازیکنان جوان بیشتری را به این مسابقات ببرم اما نشد. دلیل چه بود؟ زمانی که از شما نتیجه میخواهند و حتماد باید به مرحله بعد صعود کنی، فشار زیادی هست و نمیتوانی به جوانان که تجربه زیادی ندارند، میدان بدهی. اما مطمئن باشید در تورنمنتهایی که در آینده برگزار میشود، در تیم جوانان بیشتری خواهیم داشت. شاید فدراسیون از نتیجه تیم راضی باشد اما من بهخودم بین 5ونیم تا 6نمره میدهم و از نتیجه راضی نیستم. چرا که میخواهم تیم هر روز بهتر از روز قبل شود.»
قلبم قهرمانی میخواهد
در ادامه نتیجهگرایی دیروز در تمرین تیم ملی از وسلین سؤال شد که در بازیهای آسیایی چه نتیجهای را برای تیمش پیشبینی میکند: «اگر بخواهم خواسته قلبیام را بگویم، مدال طلا میخواهیم اما هیچ مربی حرفهای و عاقلی هیچوقت قول مدال طلا نمیدهد. اگر امکاناتی که میخواهیم در اختیارمان گذاشته شود، برای گرفتن مدال میجنگیم.» تدارکاتی که وسلین میخواهد از نظر خودش چیزهای عجیبی نیست: «یکی از مهمترین چیزهایی که درخواست دادم اردو و بازی تدارکاتی با تیمهای اروپایی بود، این خواسته عجیبی نیست، نیاز است.» او میخواهد تیم ملی در مسابقات قهرمانان بوسنی که تیمهای بزرگی میآیند، شرکت کند.
برای هندبال ایران، انتخابی المپیک هم به اندازه گرفتن مدال بازیهای آسیایی مهم است اما وسلین ترجیح میدهد مرحله به مرحله پیش برود: «فعلا اجازه بدهید تمرکزم روی بازیهای هانگژو باشد.»
بازیهای آسیایی در تقویم فدراسیون جهانی نیست و تیم ملی شاید نتواند لژیونرها را داشته باشد. بهگفته وسلین «هم بازیکنان و هم فدراسیون درحال رایزنی هستند» اما اگر آنها نتوانند به تیم ملحق شوند: «مهم نیست ما در تکتک بازیها میجنگیم و با قلبمان بازی میکنیم.»
قرار است وسلین سرمربی سپاهان هم باشد. او میگوید: «پشت این تصمیم 2دلیل مهم وجود دارد؛ هم به سپاهان کمک کنم و هم در دل لیگ بازیکنان را بهتر بشناسم. من با 2 تیم کار نمیکنم، یک تیم ملی است و یک تیم باشگاه. تداخلی با هم ندارند. زمانی که تیم ملی اردو دارد، مسابقات باشگاهی متوقف میشود.»