• یکشنبه 29 مهر 1403
  • الأحَد 16 ربیع الثانی 1446
  • 2024 Oct 20
یکشنبه 27 فروردین 1402
کد مطلب : 189214
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/zmB3Y
+
-

نگاهی به سبک زندگی امام‌خمینی ره

امام‌خمینی(ره) یکی از رهبران تأثیرگذار دنیا بودند که در سال‌های قبل و پس از انقلاب با نوع خاص زندگی‌شان که مبتنی بر تقوی و رعایت حدود شرعی و انسانی بود، توجه بسیاری از افراد ملت‌های مختلف را به‌خود جلب کردند. با هم نگاهی به برخی از موضوعات مورد توجه این رهبر دینی و سیاسی و اجتماعی که در خاطرات اطرافیانشان ذکر شده، می‌اندازیم.

امام‌خمینی(ره) به‌طور جدی مردم را از بی‌نظمی و هرج و مرج برحذر می‌داشتند و بر اجرای قانون اساسی بسیار تأکید می‌کردند. این امر را می‌توان در پاسخ ایشان به بسیاری از استفتائات مشاهده کرد که مکرر در پاسخ به سؤال‌های مربوط به درخواست اجازه تصرف در زمین و... می‌فرمودند: «طبق مقررات جمهوری اسلامی.»
تقید ایشان به رعایت قانون را می‌توان هنگام اقامت‌شان در پاریس نیز مشاهده کرد؛ زمانی که امام در پاریس حضور داشتند دوستانشان گوسفندی تهیه کرده بودند و به حیاط خانه اجاره‌ای امام آورده بودند تا هم قربانی شود و هم گوشت حلال و با ذبح اسلامی فراهم شود، اما پس از ذبح، امام‌روح‌الله از غذایی که با گوشت آن گوسفند تهیه شده بود نخوردند و علت آن را اینگونه بیان کردند: «شما برخلاف قانون فرانسه رفتار کردید، طبق قانون فرانسه برای حفظ بهداشت محیط‌زیست نباید گوسفند را در اینجا ذبح کرد، چرا برخلاف قانون رفتار کردید؟»

بزرگداشت حق مردم
این نحوه رفتار ایشان حتی در موارد جزئی‌تر نیز دیده می‌شد، نقل شده است که امام به خدمتکار منزلشان به نام سیدمرتضی می‌گفتند: «شنیده‌ام که وقتی در صف نان می‌ایستی می‌گویند این خدمتکار آقاست و تو را جلو می‌برند و بی‌نوبت نان می‌دهند، این کار را نکن، تو هم مانند سایر مردم در صف بایست، خوب نیست که از این خانه کسی برای خرید بیرون رود و بی‌نوبت خرید کند.»
حضرت امام(ره) همیشه پایبند به رعایت حقوق دیگران به‌ویژه همسایگان بودند، و دیگران را نیز به این امر توصیه می‌کردند. این نگاه ایشان در ارتباط با همسایگان در زمان اقامت در نوفل لوشاتو هم صادق بود. از آنجا که روستای نوفل لوشاتو گنجایش حجم رفت‌وآمد خبرنگاران و شخصیت‌هایی را که به دیدار امام می‌آمدند را نداشت و این امر تا حدودی موجب برهم‌خوردن آسایش ساکنان شده بود، حضرت امام بارها از آنان عذرخواهی کردند. همچنین در روزهای پایانی اقامت که قصد ترک آنجا را داشتند برای اهالی روستا هدیه فرستادند و از اینکه برایشان مزاحمت ایجاد شده است، عذرخواهی کردند. این موضوع در خاطرات شهید مهدی عراقی هم نقل شده است.
دیدار در نوفل لوشاتو، نوشته فرامرز شعاع حسینی- صفحه 245

حضور بانوان در فعالیت‌های اجتماعی
حضرت امام(ره) برخلاف اعتقاد بسیاری از شخصیت‌های هم‌عصر خودشان اصرار به ضرورت حضور بانوان در اجتماع داشتند و در موارد متعددی با تمام توان به دفاع از آن برخاستند. در خاطرات مرحوم مرضیه حدیدچی از مبارزان فعال دوران انقلاب و از اعضای هیأت اعزامی به شوروی برای ابلاغ پیام امام‌خمینی(ره) به گورباچف آمده است: «در فرانسه که عده‌ای دانشجوی دختر و پسر از کشورهای مختلف آمده‌بودند تا امام را‌‎‎‌ زیارت کنند، مردها جلو نشسته‌بودند و خانم‌ها پشت‌سرشان. وقتی امام می‌خواستند ‌‎‎‌تشریف ببرند، خانم‌ها به ایشان گفتند آقایان جلو نشسته‌بودند و ما نتوانستیم سؤالاتمان ‌‎‎‌را طرح کنیم. امام به اتاق عقبی رفتند و فرمودند: «من چند دقیقه اینجا می‌نشینم تا شما‌‎‎‌ بیایید و سؤالات‌تان را طرح کنید». بعد ‌‎‎‌خانم‌ها آمدند و سؤالاتشان را مطرح کردند. یکی از آنها گفت می‎‌خواهد ‌‎‎‌ادامه تحصیل بدهد، ولی بچه و شوهر دارد و آنها مایل هستند که او بیشتر در خانه باشد. ‌‎‎‌امام فرمودند: «این مسائل نمی‌تواند مانع از یکدیگر باشند. شما آن را به‌نحو احسن‌‎‎‌انجام دهید، ولی تحصیل هم بکنید.»
در جریان انتخابات مجلس اول هم تلاش‌های فراوانی انجام گرفت تا خانم‌ها از شرکت در ‌‎‎‌انتخابات محروم شوند. عده‌ای از نمایندگان مجلس، نامه‌ای‌‎‎‌خدمت امام نوشتند و تقاضا کردند که خانم‌ها را از انتخابات و رفتن به‌‎‎‌ مجلس نهی و منع کنند. امام پاسخ این نامه را در یک سخنرانی دادند و فرمودند: «دخالت در سیاست نه‌تنها وظیفه همه هست، وظیفه زن‌ها هم هست، زن‌ها هم باید در‌‎‎‌صحنه باشند.»
منبع: مجله زن روز، سوم اسفند سال 1369

درس و تفریح در کنار هم
در خاطرات خانم زهرا مصطفوی، دختر امام‌خمینی(ره) ‌آمده است که ایشان هم خودش به درس و تفریح اهمیت می‌دادند و هم دیگران را به این امر متوجه می‌کردند، ایشان می‌گوید: «‌‌امام وقتی می‌دیدند من روزهای تعطیل را هم مشغول درس‌‌خواندن هستم می‌گفتند: اینطوری به جایی نمی‌رسی، ‌‎ ‎‌چون باید موقع تفریح، تفریح کنی. این مسئله را به پسرم هم خیلی جدی جدی می‌گفتند. ایشان بارها در حضور من به پسرم می‌گفتند: من نه یک ساعت تفریحم را‌‎ ‎‌گذاشتم برای درس و نه یک ساعت وقت درسم را برای تفریح گذاشتم؛ یعنی هر وقت را‌‎ ‎‌برای چیز خاصی قرار می‌دادند و به پسر من نیز این نصیحت را می‌کردند که تفریح داشته باش و اگر تفریح نداشته باشی نمی‌توانی خودت را برای تحصیل آماده کنی.»
برداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، جلد اول، صفحه 52


 

این خبر را به اشتراک بگذارید