ماجرا از اواخر دولت دوازدهم آغاز شد؛ زمانی که وزارت ارشاد عملا از نظارت بر عملکرد پلتفرمها و سریالهای شبکه نمایش خانگی کنارهگیری کرد و کار به صداوسیما سپرده شد. به این ترتیب، ساترا بهعنوان متولی ماجرا به میدان آمد اما موضوع به همین سادگیها نبود. اختلافنظرها درباره عملکرد ساترا و نظارتها و ممیزیها انبوهی از حاشیه را بهوجود آورد. به شکلی که سال گذشته در مهمانی افطاری رئیسجمهور با هنرمندان، برخی از سینماگران از رئیسی خواستند نظارت بر سریالهای نمایش خانگی از ساختمان جام جم به ساختمان میدان بهارستان بازگردد. امر واضح اختلافنظر میان وزارت ارشاد و سازمان صداوسیما درباره فعالیت پلتفرمها بود؛ از سازمان سینمایی هم خبر میرسید که مدیران سینمایی دولت سیزدهم بیمیل به بازگشت اختیارات ارشاد درخصوص نظارت بر عملکرد پلتفرمها و سریالهای شبکه نمایش خانگی نیستند. چنین موضوعی البته نه خیلی علنی شد و نه کار به رودررویی آشکار رسید. از همان ابتدا بنا بر تعامل و گفتوگو گذاشته شد. در پاییز ۱۴۰۱ سعید مقیسه، رئیس ساترا از تفاهم میان ارشاد و ساترا خبر داد و گفت: «ما تقاضا کردیم دوستان وزارت ارشاد نماینده رسمی در شوراهای ساترا داشته باشند و خود وجود این نمایندگان به نزدیکشدن رویکرد تنظیمگری در وزارت ارشاد و ساترا کمک میکند.» با این همه مشکل بلاتکلیفی کاملا حل نشد و پلتفرمها گویی در یک بام با دو هوای جداگانه مواجه بودند. این بلاتکلیفی باعث شد برنامهای در یک پلتفرم بدون نظارت منتشر شود و بعدا ساترا نسبت به پخش آن واکنش نشان دهد یا برخی از اصلاحات ساترا در مورد برخی سریالهای شبکه نمایش خانگی اعمال نشود. در ماههای اخیر اختلاف میان پلتفرمها و ساترا به اوج رسید که حاصلش دوقطبیای بود که سریالهای تلویزیون را در یک طرف ترازو و سریالهای شبکه نمایش خانگی را در طرف دیگرش قرار میداد.در نهایت تفاهم ارشاد و ساترا در روزهای اخیر شکل جدیتری به خود گرفت و حالا همه امیدوارند پلتفرمها از این بلاتکلیفی خلاص شوند.
یک بام و دو هوا
در همینه زمینه :