خدایی که با ماست

امید و امیدبخشی، از کلیدواژه‌های همیشگی رهبر معظم انقلاب است؛ کلیدواژه‌ای که در سخنرانی اخیر خود در ابتدای سال جدید نیز مطرح کردند. رهبر انقلاب ضمن نگاه امیدمحورانه‌ای که همیشه داشته و دارند، به همه آحاد جامعه نیز توصیه می‌کنند که دست از امیدبخشی برندارند و کاری نکنند که امید مردم، کمرنگ شود. ایشان سابق بر این، از لزوم امیدبخش بودن ادبیات خطبه‌های نمازجمعه نیز سخن گفته‌ بودند؛ به‌گونه‌ای که هر کلمه‌ای که این خطبای نمازجمعه ایراد می‌کنند را مصداق اضطراب و دغدغه دانسته‌اند که می‌تواند باعث تلاطم روحی یا بدبینی و... شود یا برعکس. رهبری همچنین یکی از مایه‌های مهم امید را توکل به خدای متعال دانسته‌اند و می‌دانند؛ با این رویه که اگر شما رعایت امر و نهی الهی را در پیش بگیرید و باتقوا و پاکدامن بودید، قطعا خداوند طبق وعده‌ای که داده با شماست. به تعبیر زیبای رهبری، وقتی که خدا با انسان باشد، پیروزی و موفقیت و شادکامی و بهجت معنوی و... هم با انسان خواهد بود. اما نکته بسیار مهم امیدآفرینی در بیانات رهبری، نسبت آن با دشمن‌شناسی است. به تعبیر ایشان، از نقاط امید، این است که درک کنیم جبهه مقابل ما دچار فرسودگی شده است؛ جبهه‌ای که از آن به تمدن مادی و غربی تعبیر می‌شود و ضعف این جبهه، می‌تواند باعث امیدآفرینی نزد همه افرادی باشد که در رویکرد مقابل آن قرار دارند. طبیعی است وقتی که شما به ضعف دشمن خود ایمان داشته و واقف هستید، امید و تحرک بیشتری برای مبارزه دارید؛ در حالی که مبارزه بدون درک این نکته و این‌که پیروزی می‌تواند در نزدیکی شما باشد، کاری سخت خواهد بود. به همین دلیل است که رهبری در صحبت‌های خود بارها از ضعف دشمنان و تمدن غرب سخن گفته‌اند و می‌گویند.