از جام طلایی تا میله!

بهروز رسایلی

پشت هر واژه، دنیایی از معانی ومفاهیم نهفته است. هر کلمه، فوجی از احساسات و خاطرات آدم‌ها را نمایندگی می‌کند. با واژه‌ها می‌توان به خیلی از حقایق پل زد. این همان کاری است که مطلب پیش‌‌رو در مورد فوتبال ایران در سال 1401 انجام داده است. شما در این مطلب با مهمترین کلیدواژه‌های سال در حال پایان برای فوتبال ایران آشنا می‌شوید. بعضی از این کلمات شیرین و به یادماندنی هستند اما برخی دیگر فضای متفاوتی دارند و بهتر است فراموش شوند.

ورود بانوان
این هم یک کلیدواژه قدیمی بود که امسال بیشتر از همیشه مورد استفاده قرار گرفت. در همان روزهای آغازین سال، اتفاقاتی برای بانوان هوادار تیم ملی در مشهد رخ داد که خیلی بحث‌برانگیز شد. بعدتر اما گشایش‌هایی صورت گرفت و گروهی از هواداران برای نخستین‌بار توانستند در مسابقات لیگ داخلی به ورزشگاه بروند؛ هرچند که این رویه به دلایل گوناگون دنباله‌دار نبود.

بازی اسم فامیل
این هم بامزه‌بازی آخر سال فدراسیون فوتبال بود؛ جایی که در خیابان سئول نام عجیب‌ترین گزینه‌های ممکن به‌منظور هدایت تیم ملی مطرح شد. به جرأت می‌توان گفت نام بعضی از این مربیان گرامی، حتی از سوی خانواده و نزدیکان آنها هم در فهرست گزینه‌های تیم ملی قرار نمی‌‎گرفت، اما فدراسیون این لطف را در حق‌شان کرد! یکی از گزینه‌های جنجالی دوستان ساکت الهامی بود که با یک مصاحبه توفانی برای دفاع از خودش حسابی خبرساز شد. سرمربی هوادار در این مصاحبه‌گفته بود: «اگر سرمربی تیم ملی شوم، چین را در پکن، ژاپن را در توکیو، کره‌جنوبی را در سئول و عربستان را در ریاض می‌برم.» بدیهی است که خیلی با این جملات شوخی شد.

میله
بعد از جام‌جهانی حضور طلبکارانه مهدی تاج در یک برنامه تلویزیونی حسابی سر‌و‌صدا کرد. تاج به شکل عجیبی به منصب ریاست فدراسیون فوتبال بازگشته بود. او با خودش کارلوس کی‌روش را هم آورد و بالای سر تیمی گذاشت که با یک مربی دیگر به جام‌جهانی رسیده بود. کارلوس در قطر به‌سختی شکست خورد و مخصوصا در برابر انگلستان یک رکورد منفی عجیب و غریب به جا گذاشت. می‌بینید که عملکرد آقای تاج هیچ جای دفاعی ندارد، اما او از موضع کاملا بالا وارد این برنامه تلویزیونی شد و در حضور مجریان، ازجمله جواد خیابانی از ادبیات بسیار عجیبی بهره‌برد. بخشی که بیشتر از همه هم وایرال شد؛ جایی بود که تاج در دفاع از عملکرد تیم ملی می‌گفت: «ما هم 2بار زدیم به میله آنها.» استفاده او از کلمه «میله» به جای تیر دروازه، در کنار استدلال بسیار سست و غیرمنطقی‌اش برای توجیه آن شکست 6گله مقابل انگلیس باعث شد این واژه حسابی سر زبان‌ها بیفتد.

جام طلایی
استقلال امسال به حسرت 9سال عدم‌قهرمانی‌اش در لیگ برتر پایان داد و توانست با فرهاد مجیدی، شاهد موفقیت را در آغوش بکشد. قهرمانی آبی‌ها با یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ این باشگاه، برای هواداران بسیار ارزشمند و شیرین بود، اما چیزی که حلاوت این موفقیت را دوچندان کرد، ثبت بدون شکست قهرمانی استقلال بود؛ اتفاق نادری است که یک تیم بدون تحمل هیچ شکستی قهرمان مسابقات لیگ شود و از این رو، به چنین دستاوردی در فوتبال جهان عنوان «جام طلایی» اطلاق می‌شود. در نیمه اول سال و پس از قهرمانی استقلال هم زیاد از این کلیدواژه استفاده شد و حتی گروهی از هواداران خواهان اعطای یک جام متفاوت به تیم محبوب‌شان بودند. تنها تیمی که پیش از این بدون شکست در فوتبال ایران جام قهرمانی را بالای سر برد، پرسپولیس سال‌1352 بود که قهرمان لیگ تخت جمشید شد.

خلیج‌فارس
یکی از عزیزترین مفاهیم ملت ایران، امسال به شکلی با فوتبال گره خورد. عنوان خلیج‌فارس که عموم مردم کشورمان نسبت به آن دلبستگی عمیق دارند، در یک دوره مسابقات برگزار شده در کشور عراق چند مرتبه مورد تحریف قرار گرفت. از همه دردناک‌تر اینکه حتی جانی اینفانتینو، رئیس فیفا هم در دام این تحریف‌ها افتاد و البته فدراسیون فوتبال هم هرگز واکنش در‌خور توجهی نسبت به این موضوع نشان نداد. زمانی که علی دایی به مراسم اهدای جوایز برترین‌های فیفا دعوت شد و با اینفانتینو ملاقات کرد، رسانه‌ها از قول او نوشتند که بابت تحریف نام خلیج‌فارس از رئیس فیفا گلایه کرده است. آنچه مسلم است اینکه مسئولان کشورمان برای مقابله با چنین موج‌هایی نیاز به کارهای بسیار جدی دارند. وقتی عراق تورنمنتی برگزار می‌کند که رئیس فیفا برای افتتاحیه‌اش می‌رود، ما هم باید پروژه مشابهی داشته باشیم. آنجاست که می‌توانیم از ارزش‌هایمان و ازجمله خلیج‌فارس عزیز به خوبی دفاع کنیم.

VAR
البته که این کلیدواژه جدیدی نیست، اما امسال بیش از هر زمان دیگری تکرار شد. حقیقت آن است که فاصله سخت‌افزاری فوتبال ایران با کشورهای دیگر مدام در حال افزایش است. کار به جایی رسیده که امسال سیستم کمک‌داور ویدئویی به کشورهایی همچون عراق و تاجیکستان هم رسید. وقتی این اخبار منتشر می‌شود، مردم از خودشان می‌پرسند پس چرا ما در ایران چنین امکاناتی نداریم و اصلا چشم‌انداز روشنی هم به این منظور وجود ندارد؟ مسئولان مدام در حال صدور وعده‌های جدید در مورد زمان ورود VAR  به فوتبال ایران هستند، اما مردم می‌بینند که فاصله زیادی تا آن روز داریم. خیلی از ورزشگاه‌های ما هنوز دوربین درست و حسابی برای پوشش عادی بازی هم ندارند، چه برسد به دوربین‌های پرشماری که برای سیستم کمک‌داور ویدئویی به آنها نیاز است. باشگاه‌ها هر هفته از تعدد اشتباهات داوری شاکی هستند و از سوی دیگر اگر VAR نداشته باشیم، اصلا نمی‌توانیم میزبانی‌های بزرگ بگیریم. این مسئله، رفته‌رفته در حال تبدیل‌شدن به یک بحران اساسی برای فوتبال ایران است.

بورس
این عبارت را هم امسال زیاد شنیدیم. بعد از چند دهه وعده و وعید در مورد واگذاری پرسپولیس و استقلال به بخش خصوصی، امسال سرانجام قرار شد سهام پرسپولیس و استقلال در بورس عرضه شود. به این منظور ابتدا 10درصد سهام سرخابی‌ها به فروش رسید که گویا با ضرر و زیان خریداران همراه بود. بعد از آن هم بخش دیگری از سهام به‌صورت بلوکی در معرض فروش قرار گرفت که چندان خریدار نداشت!

چوب کبریت
چهره ویژه تلویزیون در ایام جام‌جهانی جواد خیابانی بود. او که بعد از بازی با انگلیس جملات جنجالی در مورد عدم‌حمایت مردم از تیم ملی به زبان آورده بود، پیش از بازی با آمریکا وعده داد درصورت صعود تیم ایران به مرحله بعدی ریش و سبیل خودش را می‌تراشد. نهایتا اما این اتفاق رخ نداد تا خیابانی در یک جمله قصار دیگر روی آنتن تلویزیون بگوید: «اگر به جای کی‌روش یک چوب کبریت روی نیمکت تیم ملی بود، ما آمریکا را می‌بردیم.»