دویدن برای کودکان کار

راحله عبدالحسینی-روزنامه‌نگار

سریع‌ترین زمان طناب زدن در یک مایل را در گینس همین امسال از چنگ رکورددار هلندی درآورد و به نام خودش ثبت کرد. صحبت از رحیم قهرمانی، دونده البرزی است که با خودش گفت من می‌توانم رکورددار شوم و بعد آرزویش را عملی کرد. او این روزها به فکر رکورد دیگری است. با اینکه در کارنامه ورزشی خود حضور در عرصه‌های بین‌المللی در رشته‌های دوی استقامت و دوی ماراتن را دارد، تمام افتخارش تامین کمک تحصیلی‌کودکان کار و تشویق افراد مبتلا به اعتیاد یا سرطان به ورزش دوومیدانی است. رحیم قهرمانی این روزها مربیگری می‌کند و معتقد است ورزش فقط مدال و رکورد نیست، سبک زندگی سالمی است که باعث می‌شود دست همنوع خودمان را بگیریم.

ورزش، اولویت من است

شکستن رکورد ورزشکار هلندی، نقطه طلایی کارنامه ورزشی ورزشکار البرزی است. او توانست یک مایل (۱۶۰۹متر) را در ۵دقیقه و ۵۲ثانیه طناب بزند. درحالی‌که در سال2015 ورزشکار هلندی، رکورد‌ 6دقیقه و 8ثانیه را ثبت کرده بود. از وقتی جرقه این فکر در ذهنش روشن شد، 7‌ماه طول کشید تا با مهارت دوندگی و طناب زدن در ورزشگاه شریعتی کرج این رکورد را ثبت جهانی کند. پیش از این هم او را با 100کیلومتر دویدن و 12هزار و 280بار طناب زدن می‌شناختیم. قهرمانی 44سال دارد و حالا بیش از دو دهه است که ورزش حرفه‌ای را در پیش گرفته؛ مسیری که چندان هم به راحتی برایش فراهم نشد. بعد از دوران دبیرستان و وقتی در اوج علاقه‌اش به ورزش بود، پدرش به رحمت خدا رفت و مجبور شد کمک خرج خانه باشد و این یعنی خداحافظی با ورزش تا 23سالگی. می‌گوید: «اولویت زندگی من همیشه ورزش بوده و هر سختی را به جان خریدم تا حرفه‌ای شوم. معتقدم یک‌بار فرصت زندگی ارزش این را دارد که سختی‌های رسیدن به هدف را تحمل کنیم.»‌

کشف استعدادهای ورزشی استان البرز  
ورزشکار ساکن البرز معتقد است این استان استعداد زیادی در ورزش دارد، اما باید استعدادها کشف و نگهداری شود. می‌گوید: «کشف استعداد به تنهایی کافی نیست. استعداد ورزشی باید پرورش یابد.» قهرمانی هزینه در ورزش را سرمایه‌گذاری می‌داند و ادامه می‌دهد: «استان البرز محله‌های کم برخوردار و 4ندامتگاه در استان دارد. درحالی‌که با افزایش سرانه‌های ورزشی و کشف استعدادها می‌تواند به بهترین محیط برای ورزش تبدیل شود؛ کاری که به حمایت جمعی نیاز دارد و فعالیت فردی ورزشکاران کار چندانی از پیش نمی‌برد.» او برای افرادی که تصمیم دارند دوندگی را جزئی از زندگی روزمره خود بگذارند هم پیشنهادی دارد: «کسانی که می‌خواهند حرفه‌ای شروع کنند حتما زیرنظر مربی باشند. اگر باشگاه رفتن و مربی گرفتن هم برایشان مقدور نیست روزی 20دقیقه به دو اختصاص بدهند. یک دقیقه بدوند و یک دقیقه سریع راه بروند. آن وقت دکتر خودشان می‌شوند، دیگر نه خبری از پوکی استخوان است و نه خبری از مشکلات عصبی.»‌

کمک‌هزینه برای کودکان کار 
تمام 9ساعت و 18دقیقه‌ای که در جزیره کیش می‌دوید، صدای خنده‌ها و حرف‌های کودکان کار در ذهنش طنین‌انداز بود. رحیم قهرمانی 2سال پیش با مؤسسه خیریه ارفک آشنا شد و فهمید کودکان برای تحصیل به کمک هزینه احتیاج دارند. تصمیم گرفت کاری بکند. از هنرمندان، بازیگران و ورزشکاران دعوت کرد تا رکورد دوی 100کیلومتر را این‌ بار به نیت بچه‌های مؤسسه خیریه ارفک بزند. می‌گوید: «کیلومترهای آخر خیلی سخت بود دوست داشتم زودتر تمام شود و برم توی آب دریا. رکورد برایم مهم نبود. هدفم بچه‌ها بودند.» ماجرا از این قرار شد که هر یک کیلومتر مسیر را یک حامی به مبلغ 5میلیون تومان برای کمک هزینه تحصیل بچه‌های خیریه تقبل کرد. 500میلیون تومان جمع‌آوری شد، اما باز هم افرادی بودند که دوست داشتند در این کار سهیم باشند. قهرمانی می‌گوید: «دور افتخار دور جزیره را هم به نیت آنها دویدم. بعد در تماس تصویری با بچه‌ها دیدم که مرا تشویق می‌کنند و نقاشی مرا کشیدند.» رکورد دوی ایران پیش از این در مدت زمان ۱۰ساعت و ۴۰دقیقه به ثبت رسیده بود؛ اما قهرمانی توانست این رکورد را با مدت زمان ۹ساعت و 18دقیقه بشکند و به نام خود ثبت کند.

به زبان خوشنویسی 

«ورزش و هنر، زبان بین‌المللی ‌است.» این را رحیم قهرمانی می‌گوید که سال‌هاست در کنار ورزش، مشق خوشنویسی هم کرده‌ است. وقتی‌‌ ورزش را در عرصه‌های بین‌المللی تجربه کرد، به فکر افتاد که از هنرش هم بهره‌ای برای معرفی کشورش ببرد. می‌گوید: «دوست داشتم علاوه بر ماراتن، اسم ایران به هنر هم در ورزشگاه شناخته شود. برای همین در گوشه‌ای از ورزشگاه هلند نشستم و اسم ورزشکاران را به فارسی خوشنویسی کردم. پلیس هم نگران بود که من می‌خواهم چه کاری انجام بدهم. ورزشکاران اینقدر استقبال کردند که اسم عزیزان‌شان را هم می‌گفتند و من برایشان خوشنویسی می‌کردم. آن زمان سفیر مؤسسه خیریه محک بودم. رایگان خوشنویسی کردم و گفتم هر کسی دوست دارد برای کودکان سرطانی مبلغی کنار بگذارد.»‌

همراهی  یک رها شده  از اعتیاد
نقطه عطف زندگی حرفه‌ای رحیم قهرمانی 6سال پیش است؛ جایی که بعد از دویدن در پارک، فردی به او گفت که دوست دارد دوندگی را تجربه کند، اما سیگار می‌کشد. ماجرا از زبان قهرمانی خواندنی است: «گفتم اشکالی ندارد باز هم می‌توانی بدوی. کم‌کم فهمیدم به تازگی از دام اعتیاد رها شده و به قول خودش هر ماده مخدری که فکرش را بکنی تجربه کرده. همراهی با این شخص که خرداد سال آینده عازم مسابقات بین‌المللی است، دریچه‌ای جدید در زندگی من گشود.»  حالا رحیم قهرمانی بی‌قید و شرط تجربه‌اش را در اختیار افرادی که اعتیاد را تجربه کردند، می‌گذارد. بخشی از فعالیتش هم صرف تمرین با افرادی است که با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کنند. ادامه می‌دهد: «ورزش یعنی حال خوب و در این شکی نیست. اما وقتی دست کسی که افسردگی یا سرطان دارد را بگیری و پا به پایش دوندگی را تمرین کنی، حال خوبی داری که توصیف‌ناپذیر است. خوشحالم که می‌توانم مسیر زندگی افرادی که کارتن‌خوابی را تجربه کردند، تغییر بدهم.»
قهرمانی معتقد است با تشویق دوستان و آشنایان به ورزش مدام در حال هدیه دادن سلامتی به آنهاست. توانست این رکورد را با مدت زمان ۹ساعت و 18دقیقه بشکند و به نام خود ثبت کند.

 افزایش سرانه ورزشی در البرز با همراهی خیران

استان البرز با جمعیتی حدود 3میلیون‌و۲۰۰ هزار نفر، ۱۵۰هزار ورزشکار صاحب‌نام در رشته‌های مختلف ورزشی دارد. سرانه ورزشی در استان البرز 0.53مترمربع است، سریع‌تر رسیدن به میانگین کشوری که یک مترمربع تعریف شده، همکاری بخش خصوصی و خیران حوزه ورزش را در این استان می‌طلبد. شهرستان‌های کرج و فردیس ‌، کمترین امکانات و سرانه ورزشی در استان را دارند. تکمیل پروژه‌های ورزشی نیمه‌تمام به‌ویژه ورزشگاه 6هزار نفری انقلاب در کرج می‌تواند کمبود سرانه ورزشی استان را جبران کند. در سفر رئیس‌جمهوری به استان البرز بیش از 100میلیارد تومان به حوزه ورزش برای جبران کمبود سرانه ورزشی استان اختصاص یافت؛ اعتباری که برای تکمیل پروژه‌های ورزشی نیمه‌تمام و راکد ازجمله ساخت ورزشگاه‌ها صرف می‌شود.  7میلیارد تومان از محل اعتبار سفر فروردین امسال رئیس‌جمهوری به استان البرز برای تکمیل 4پروژه ورزشی در شهرستان فردیس برای زمین چمن، استخر شنا و خانه جوان ابلاغ شده‌است. نگاهی به فهرست پروژه‌های نیمه‌تمام استان نشان می‌دهد بیش از 60پروژه نیمه‌تمام ورزشی در البرز وجود دارد. نهضت ساخت سالن‌های ورزشی چند منظوره با مشارکت بخش خصوصی در البرز آغاز شده است و از آنجا که استان البرز 13شهرک صنعتی و کارخانه‌های مختلفی دارد، می‌توان امیدوار بود که کمبود سرانه ورزشی در البرز، با پا به گود گذاشتن و همکاری آنان تکانی بخورد و کمبود 50درصدی تا استاندارد کشوری را کمابیش جبران کند. استان البرز سالانه 120هزار نفر مهاجر می‌پذیرد. مهاجر پذیر بودن استان، حاشیه‌نشینی و بروز دیگر آسیب‌های اجتماعی را نیز به‌دنبال دارد. بی‌شک دسترسی به فضاهای ورزشی هم به کاهش آسیب‌ها و هم به بالابردن نشاط اجتماعی شهروندان کمک می‌کند.