قهرمانان خشکسالی!

امیرمحمد یعقوب‌پور- روزنامه‌نگار

4ماه طول کشید تا رکورد گلزنی یورگن لوکادیا در لیگ برتر شکسته شود. او اواخر مهرماه در انزلی دروازه ملوان را باز کرد و 6گله شد، تا اواخر بهمن‌ماه اما هیچ بازیکنی نتوانسته بود بیشتر از 6گل در این فصل به ثمر برساند. لوکادیا با وجود ترک لیگ برتر ایران، تا هفته بیستم هنوز یکی از آقای گل‌ها به شمار می‌رفت اما 10هفته بعد از آخرین گل این بازیکن، بالاخره 2نفر توانستند صاحب گل شماره 7در لیگ برتر شوند. 2بازیکن با پس‌زمینه نسبتا مشابه که هر دوی آنها زمانی آقای گل رقابت‌های لیگ یک بودند و هر دو این فصل را خیلی خوب شروع نکردند. حالا اما همه‌‌چیز بر وفق مراد شهریار مغانلو و عارف رستمی پیش رفته است. شهریار که در مقطعی از این فصل مورایس را تا مرز ناامیدی پیش برده بود، این چند هفته روی زمین و هوا به یک ستاره کلیدی برای سپاهان تبدیل شده است. او گل‌های متنوعی برای این باشگاه زده و به‌جز درخشش خیره‌کننده در لیگ برتر، یک هت‌تریک جذاب هم در جام حذفی داشته است. مغانلو حالا درست همان مهاجمی است که تیم مورایس از ابتدای فصل انتظارش را می‌کشید. بازیکنی که اگر به این روند ادامه بدهد، شانس زیادی برای قهرمان شدن در لیگ برتر خواهد داشت. عارف رستمی نیز فصل سختی را در مس کرمان سپری کرده و پست بازی‌اش چندبار عوض شده است. مهاجم سابق ذوب، برای سومین هفته متوالی توانست برای تیمش گلزنی کند. او بعد از باز کردن دروازه استقلال و گل‌گهر در دقایق پایانی، این بار خیلی زود گل تساوی را به نساجی زد تا تیمش را به یک بازی سخت و حساس برگرداند. بازی در نوک حمله، حسابی برای این مهاجم خوشایند بوده و حالا عارف را بیشتر از همیشه در کانون توجه قرار داده است.

   فقر گلزنی
صدرنشینی در جدول گلزنان و شروع یک دوئل تماشایی برای این 2مهاجم، دستاورد مهمی به‌نظر می‌رسد اما آماری که آنها در این فصل خلق کرده‌اند، هنوز شایسته رسیدن به کفش طلا نیست. 20هفته از لیگ برتر سپری شده و بهترین گلزنان این فصل فوتبال ایران فقط 7گل به ثمر رسانده‌اند. درحقیقت آقای گل‌های لیگ برتر ایران به ازای هر 3بازی در این فصل یک گل زده‌اند که آماری بسیار ضعیف به‌نظر می‌رسد. برای پی‌بردن به میزان واقعی ضعف این آمار، کافی است بدانیم درصورت رسیدن نساجی به یک پنالتی دیگر، حامد شیری نیز به‌عنوان یک مدافع وسط در لیگ برتر 7گله خواهد شد. فقر گلزنی در لیگ برتر، مسئله‌ای نیست که بتوان به سادگی از کنارش عبور کرد. ماجرایی که تأثیرش را روی آمار بهترین گلزنان نیز گذاشته است. در درجه اول، به‌نظر می‌رسد این تاکتیک‌های مدنظر مربیان است که اجازه رد و بدل شدن گل‌های بیشتر را نمی‌دهد. بسیاری از مربیان در فوتبال ایران، روش دفاعی را برای بازی می‌پسندند و به هیچ قیمتی دست به ریسک بازی هجومی نمی‌زنند. شجاعت یکی از گمشده‌های بزرگ لیگ برتر ایران به‌حساب می‌آید. علاوه بر این، لیگ برتر مهاجمان باکیفیت زیادی هم ندارد. از یاد نبریم در فهرست تیم ملی برای جام‌جهانی، حتی یک مهاجم از لیگ هم حاضر نبود. به‌نظر می‌رسد بازیکنان هجومی به محض درخشیدن در لیگ برتر، مورد توجه باشگاه‌های خارجی قرار می‌گیرند. اساسا لژیونر شدن برای این بازیکنان بسیار ساده‌تر از بازیکنان پست‌های دیگر است. به همه اینها باید کیفیت بد زمین‌ها را نیز اضافه کرد که اجازه بازی ایده‌آل را به تیم‌ها نمی‌دهد. اتفاقی که موجب می‌شود در جریان هر بازی موقعیت‌های گلزنی زیادی شکل نگیرد.

   کمترین گل برای آقای گل
فصل گذشته گادوین منشا تنها با 14گل، روی سکوی اول گلزنان لیگ برتر قرار گرفت. کمترین گل برای آقای گل شدن در لیگ برتر ایران را نیز ادموند بزیک با زدن 13گل به‌نام خودش ثبت کرده است. البته که آن روزها تیم‌ها در هر فصل تنها 26بازی انجام می‌دادند و لیگ برتر 14تیمی بود. عارف و شهریار به‌اندازه 10مسابقه فرصت دارند تا تبدیل به نخستین آقای گل‌های تاریخ لیگ برتر با گل‌های یک رقمی نشوند. از آن‌جایی که این 2نفر پنالتی‌های تیم‌شان را هم نمی‌زنند، عبور از رکورد ضعیف‌ترین آقای گل‌های تاریخ لیگ برتر برایشان دشوار خواهد بود. با این حال اگر آنها فرم خوب این چند هفته را حفظ کنند، صدر جدول گلزنان لیگ برتر بالاخره کمی تکان خواهد خورد.