آیه سوری...
مهتاب خسروشاهی
«رامی السید»، امید را به تصویر کشید؛ چیزی که مردم زلزلهزده سوریه، ترکیه و همه مردم جهان در این هجوم و هراس زلزله به آن نیاز داشتند. این امید کوچکِ بزرگ، «آیه» نام گرفت که به زبان عربی به معنی «نشانهخدا» است. آیه را وقتی از زیرآوار زنده بیرون آوردند که هنوز بند ناف او به مادرش متصل بود و از مادری که دیگر جان نداشت. این نوزاد و خانوادهاش در شمال سوریه در شهر جندریس زندگی میکردند.
هراس، جستوجو، انتظار و انتظار و انتظار و شادی از یافتن این نوزاد گرچه با تلخی از دستدادن پدر، مادر و 4برادر و خواهرش درآمیخت، اما یکبار دیگر یادآوری کرد که زندگی گاهی در اوج ناامیدی، نور و نشانههایی برای ادامه دارد.هماکنون تنها سرپرست آیه، عموی او، صلاح البدران است که پس از طی شدن دوره بحرانی
آیه در دستگاه انکوباتور، او را به محل زندگی خودش برده است. اما خانه عموی آیه نیز در شهر جندریس، واقع در شمالغرب سوریه ویران شده است. او به خبرگزاری آسوشیتدپرس میگوید: «من و خانواده 11نفرهام زنده هستیم و اکنون در چادر زندگی میکنیم.» او ادامه میهد:«بعد از زلزله سوریه، دیگر کسی نمیتواند در خانهاش زندگی کند و فقط 10درصد از خانههای اینجا برای زندگی امن هستند.» نیروهای امدادی، بعدازظهر دوشنبه گذشته، پس از گذشت بیش از 10ساعت از وقوع زلزله سوریه و ترکیه، در حال حفاری ساختمان 5طبقه محل زندگی آیه و خانوادهاش، او را پیدا کردند. آیه زیر بتن مدفون شده بود اما هنوز به بندناف مادرش، « افرا ابوهادیه» متصل بود و همین او را زنده نگهداشته بود. او به سرعت به بیمارستان شهر «عفرین» منتقل شد. دکتر هانی معروف، متخصص اطفال بیمارستان جهان در عفرین درباره وضعیت تولد و حال عمومی آیه میگوید: «وقتی پتوی نوزاد را کنار زدم، بدنش آبی و اندامهای او کبود بودند. اصلا نمیدانستم زنده است یا نه؟ سپس نبض ضعیف او را حس کردم. او را داخل دستگاه گذاشتیم و صبر کردیم تا گرم شود و محلول گلوکز و کلسیم به او متصل کردیم.»
او ادامه میدهد: «میدانستم احتمالا ابوهادیه، مادر آیه، او را به دنیا آورده و سپس جان سپرده. ما نام او را آیه گذاشتیم تا نوزاد تازه متولدشده، صدایش نکنیم. وضعیت او روزبهروز درحال بهبود است و برخلاف تصور و نگرانی ما، ستون فقرات او آسیب ندیده است. یک زن داوطلب، هر روز به او شیر میدهد و به این ترتیب آنتیبادیهای مورد نیاز در اختیار آیه قرار گرفته و از طرفی حس تماس با پوست انسانی که برای رشد جسمی و روانی نوزاد لازم است، فراهم میشود.»
این پزشک درباره واکنشهای آیه نیز میگوید: «من و کارکنان پرستاری، کنار انکوباتور او مینشستیم و وقتی خواب بود، تماشایش میکردیم. وقتی صدایش میزدیم، دستهایش را تکان میداد.» مردم بسیاری از سراسر جهان، خواهان آیه هستند و دوست دارند این نشانه خدا، نشانه امید و زندگی را به فرزندی قبول کنند. نام آیه را باید در کنار «ملداآدتاس» گذاشت؛ چرا که او نیز پس از گذشت 80ساعت از وقوع زلزله ترکیه، زنده از زیر آوار بیرون آورده شد و پدرش شادمانه، میان اشک و لبخند او را در آغوش کشید.