بزرگ‌ترین میراث بلاژ
غیر از آن تیم جذاب و ناکام، چیرو یک دستیار موفق هم در فوتبال ایران به یادگار گذاشت
مرگ میروسلاو بلاژوویچ، ملقب به چیرو باعث شد موجی از اظهارنظرها در مورد این مربی کروات به‌وجود بیاید. خیلی‌ها حرف زدند، خاطره گفتند و البته اغلب به تعریف و تمجید از او پرداختند. به هرحال بلاژوویچ یکی از بزرگ‌ترین مربیان خارجی بود که به فوتبال ایران آمد. او تیم خوب و جذابی ساخت، اما افسوس که موفق به صعود به جام‌جهانی2002 نشد و حضورش در فوتبال ایران بسیار کوتاه از آب درآمد. با این‌همه، چیرو در کشورمان چیزهایی هم به یادگار گذاشت که شاید مهم‌ترین آنها حضور برانکو ایوانکوویچ بوده باشد. برانکو نخستین‌بار به‌عنوان دستیار بلاژ به تهران آمد، اما برخلاف استادش سالیان طولانی در ایران ماند.
اگر چیرو فقط چیزی حدود یک‌سال در ایران بود، برانکو در مجموع تقریبا یک دهه در حوزه فوتبال ملی و باشگاهی فعالیت کرد و منشأ اثرات چشمگیری هم بود. چه برانکو را دوست داشته‌باشیم چه نه، نمی‌توان نتایج و عملکرد خوب او را در تیم ملی و پرسپولیس نادیده گرفت. چیرو از ایوانکوویچ به‌عنوان «پروفسور» یاد می‌کرد. حتما برانکو هم مشکلات و ایرادات زیادی دارد، اما یک مقام سومی جذاب در جام ملت‌ها، یک صعود آسان به جام‌جهانی، انواع قهرمانی‌ها با پرسپولیس و از آن مهم‌تر احیا شدن برند این باشگاه بزرگ، ازجمله فواید آشنایی فوتبال ایران با ایوانکوویچ بود؛ وصالی که شاید اگر بلاژ نبود، اصلا محقق نمی‌شد.
