روی صحنه نرفتن، فقط بهخود موسیقیدان لطمه میزند
رهبر بینالمللی ارکستر مطرح کرد
این روزها هنرمندان و فعالان عرصه فرهنگ، درباره اینکه آیا باید فعالیتهای حرفهایشان را پس از روزهای پر التهاب چند ماه اخیر از سر بگیرند یا نه، عقاید و نظرات مختلفی دارند. عدهای معتقدند که باید بهکار کردن ادامه داد و عدهای دیگر عقیدهای خلاف این دارند.
علی رهبری، موسیقیدان و رهبر نامی ارکستر نیز به تازگی در گفتوگو با ایسنا در اینباره حرفهایی زده که در ادامه میخوانید:
1-اعتراض هنرمندان به مشکلات موجود، حق مسلم آنهاست؛ زیرا هنرمند احساساتی است و وقتی احساسات مردم را میبیند، تحتتأثیر قرار میگیرد. ولی آنچه را که متوجه نمیشوم این است که هنرمند هنرش را عرضه نکند و به روی صحنه نرود. درست مانند این است که آشپز، آشپزی نکند و رفتگر هم خیابانها را تمیز نکند. هنر یک موسیقیدان، روی صحنه نمایان میشود و ممانعت از این حضور، تنها بهخود هنرمند آسیب میزند. اما بدتر از اینکه یک هنرمند روی صحنه نرود، تهدید آنها برای روی صحنه رفتن است.
2-روی صحنه نرفتن هنرمندان موسیقی آن هم در مملکتی که موسیقی همیشه با دشواری همراه بوده است. خیلیها آرزو داشتهاند موسیقی نباشد و استادان بزرگی مانند روحالله خالقی و حسین دهلوی برای ماندن موسیقی تلاش و مبارزه کردهاند. چه تأثیری داشته است که هنرمندان در اعتراض به اتفاقاتی که افتاده، خودشان موسیقی را تحریم کردهاند؟ این امر باعث چه تغییراتی میشود؟
3-اینکه هنرمندان احساس خود را بهعنوان موسیقیدان مطرح کنند، اصلا اشتباه نیست، ولی اگر مثلا خود من بهعنوان رهبر ارکستر از کارم کنارهگیری کنم، به کجا کمک خواهد کرد و چه اثری خواهد داشت؟ البته هر جایی هم که این اقدامات اثر داشته باشد، مطمئن باشید در ایران اثری نخواهد داشت.
4- از «بی بیسی» به من ایراد گرفته اند که چرا به روسیه که با اوکراین وارد جنگ شده است، رفتهام؟ پاسخ من به این سؤال این بود که وقتی انگلیسیها و آمریکاییها بغداد عراق را به طرز خیلی بیرحمانهای بمباران میکردند و ۱۵۰ هزار نفر را کشتند، من در انگلیس رهبر ارکستر بودم، پس میبایست دیگر کشورها، همان زمان من را تحریم میکردند. همچنین اگر قرار بود جایی را تحریم کنیم، باید طی همان سالها، آمریکا و انگلیس را تحریم میکردیم. اگر این اتفاق افتاده بود، این حرف امروز موضوعیت داشت. از طرفی اگر بخواهید با توجه به پیشینه تاریخی هر کشور تصمیم به حضور در آنجا بگیرید، به هیچ کجای اروپا نمیتوان رفت، چون هر کدام از کشورهای اروپایی از بلژیک گرفته تا آلمان، همه مشکلات بزرگ و اساسی دارند.