نامه‌ای برای همسر

شهید سیدمرتضی حسینی از شهدای شهر قم در ۲۴ دی ماه ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی کربلای۵ در خرمشهر به شهادت رسیده است. او در وصیت‌نامه خود به نکات جالب تربیتی اشاره کرده که با هم بخشی از آن را مرور می‌کنیم. «خدمت همسرم سلام عرض می‌کنم و امیدوارم از شهادت من ناراحت نباشی. همسرم در نبودن من بچه‌ها را خوب تربیت کن تا بتوانند برای اسلام و مسلمین خادمی خوب باشند. همسرم من از دست تو هیچ ناراحتی نداشتم و همیشه تو را دوست می‌داشتم. مدتی من در خانه بستری بودم تو خدمات زیادی به من کردی حتی آب بر دهان من می‌گذاشتی. خداوند اجر این کارهای تو را خواهد داد. امیدوارم تو هم از دست من راضی باشی. ان‌شاءالله در بهشت هم باهم خواهیم بود. همسرم همیشه در حجاب خود کوشا باش نمازها را بهتر به‌پا کن، روزهای گرم را برای رضای خدا روزه بگیر؛ سعی کن دروغ نگویی، غیبت نکنی، تهمت نزنی و اگر باحجاب و باایمان باشی، نزد همه عزیز هستی. در خانواده همه تو را دوست دارند و از همه بهتر در آخرت در صحرای محشر روسفید هستی و با دامن پاک وارد بهشت خواهی شد.»