گزارش
خدمت بی‌منت در آستان بزرگان
این بانوی خیر و خادم افتخاری برای زائران و نیازمندان غذا آماده می‌کند
مریم باقرپور-روزنامه‌نگار
با اینکه درد پا به‌شدت آزارش می‌دهد، اما صبح که می‌شود، به عشق مردم و خدمت به زائران دردهایش را فراموش و به سمت امامزادگان عینعلی و زینعلی(ع) حرکت می‌کند تا در نظافت آستان کمک‌حال باشد، در آشپزخانه برای خادمان و زائران غذا آماده کند و برای نیازمندان بسته‌های ارزاق تدارک ببیند.
با بلند‌شدن صدای اذان صبح، از خانه بیرون می‌زند . این روال ۲۶ساله «عفت کندویی» است. چون از روزی که ساکن پونک شد، فعالیتش را در امامزاده محله به‌عنوان خادم افتخاری شروع کرد و این روزها با وجود بیشتر شدن حجم کارش، همچنان با انرژی برای خدمت به مردم اشتیاق دارد. با رسیدن به امامزاده، یک روز کاری جدید برای «عفت کندویی» شروع می‌شود، به خادم جلو در حرم سلامی داده و جویای احوالش می‌شود و بعد به سمت آستان حرکت می‌کند. درد پا آزارش می‌دهد و گاه هنگام راه‌رفتن لنگ می‌زند. داخل صحن که می‌شود، به اطراف
نگاهی می‌اندازد.
اگر کفشی در گوشه‌ای رها باشد، آن را در کفشداری می‌گذارد یا اگر کیسه زباله‌ای ببیند، به سرعت برمی‌دارد. این کارها برایش عادت شده است و خودش را خادم آقازاده‌های امام سجاد(ع) و زائرانش می‌داند. چون امامزادگان عینعلی و زینعلی(ع) از نوادگان امام سجاد(ع) هستند و او به حضورش در این مکان افتخار می‌کند.
شروع آشپزی از اتاقک چوبی
کندویی با خواندن نماز و زیارت امامزاده‌ها، خودش را به آشپزخانه می‌رساند؛ آشپزخانه‌ای که سال‌ها قبل فقط یک اتاقک چوبی بود اما با پیگیری او و همراهی مدیر آستان امامزادگان، این روزها بزرگ‌تر شده است و در آن کندویی و ۲ بانوی دیگر یعنی زلیخا محضری و منصوره افخمی می‌توانند هر روز حداقل ۲ تا ۳ نوع غذا را طبخ کرده و بین زائران، افرادی که از شهرهای دور و نزدیک به سلامتکده امامزاده می‌آیند و کارکنان توزیع کنند. افخمی می‌گوید: «اینجا فقط آشپزی نمی‌کنیم. گاهی حین پخت غذا بسته‌بندی ارزاق نیازمندان را هم انجام می‌دهیم. چون او بانی شکل‌گیری خیریه‌ای است که هر ماه بیشتر از هزار بسته ارزاق به مناطق محروم می‌فرستند.»
در آشپزخانه خانم کندویی، در روز بین ۲ تا ۳مدل غذا با نذورات مردمی پخته می‌شود تا افراد حق انتخاب داشته باشند و در فاصله آماده‌شدن غذاها، بانوی ۶۲ساله گشتی در آستان امامزادگان می‌زند تا این بار در قالب مسئول انتظامات ایفای نقش کند. او به بخش‌های مختلف امامزاده سر زده و پای درددل خدام می‌نشیند. خادم جلو درکه از یک دهه پیش کندویی را می‌شناسد، می‌گوید: «با دیدن خانم کندویی، انرژی می‌گیرم. گاهی خودش برایمان چای و غذا می‌آورد و این رفتار و مهربانی‌اش حالم را خوب می‌کند.»
قوت قلب دیگران
اذان مغرب به‌معنای پایان روزکاری خادم افتخاری آستان امامزادگان عینعلی و زینعلی(ع) است. اما به‌گفته «مهدی مزینانی» تولیت آستان امامزادگان کمتر زمانی است که کندویی در این ساعت از محل کارش خارج شود. مزینانی از کندویی به‌عنوان دست چپ و راست خود نام می‌برد و می‌گوید: «این بانو، خادم واقعی و از خود گذشته است. در این ۱۵سالی که می‌شناسمش، از خدمات نظافت تا کار در آشپزخانه و... را انجام داده، بدون اینکه توقعی داشته باشد. گاهی در مناسبت‌ها شبانه‌روز اینجاست و در آشپزخانه برای زائران و عزاداران غذا می‌پزد یا نذری‌ها را آماده می‌کند. وجودش برای ما قوت قلب است.» با خاموش‌کردن سماور، برای رفتن آماده می‌شود. درد پایش بیشتر شده اما از اینکه یک روز دیگر در جوار امامزادگان بوده و به زائران خدمت کرده، خوشحال است: «از ۲سال پیش دکترها گفته‌اند که باید زانویم را عمل کنم، اما طاقت دوری از این آستان را ندارم و اگر نیایم بیشتر ناراحت می‌شوم.»
مکث
مادری مهربان برای جوانان
خادم امامزادگان برای زائران هم چهره آشنایی است. این را از خوش‌وبش‌ها و سلام‌های گرم می‌توان حس کرد. حتی برای بچه‌ها و به‌ویژه ورزشکارانی که به باشگاه داخل صحن امامزادگان می‌آیند. او مانند مادری مهربان بچه‌ها را تشویق و حتی دعوت می‌کند که برای ناهار به آشپزخانه بیایند. با بانگ اذان ظهر و اقامه نماز، کندویی و دوستانش برای توزیع غذاها آماده می‌شوند. آنها برخی غذاها را خودشان به واحدهای شلوغ می‌برند، برخی نیازمندان هم که از ساعت توزیع خبر دارند، جلوی آشپزخانه آمده و غذا را تحویل می‌گیرند. گاهی هم زائران یا مراجعه‌کنندگان به درمانگاه با راهنمایی خادمان در فضای تدارک دیده شده غذا می‌خورند. دختر جوانی که در بخش داروخانه آستان امامزادگان کار می‌کند، می‌گوید: «خانم کندویی مثل یک مادر مهربان هر روز برایمان غذا می‌آورد و پولی هم نمی‌گیرد. از صمیم قلب دوستش دارم و می‌خواهم الگویم باشد.»
