پیشگام نوسازی

کره‌جنوبی: ژنرال توسعه
نویسنده: کیم هیونگ ای
مترجم: جواد قربانی آتانی
ناشر: انتشارات دنیای اقتصاد
اقتصاد کره‌جنوبی چطور به یکی از قدرت‌های بزرگ دنیا بدل شد؟ کتاب «کره‌جنوبی: ژنرال توسعه» اثر کیم هیونگ‌ای نخستین جلد از مجموعه 5 جلدی «پیشگامان نوسازی آسیا» به زندگی پارک چونگ هی تیمسار ارتش، سیاستمدار و رئیس‌جمهور کره‌جنوبی و سیاست‌های این کشور ازجمله جهش به جلو، تغییرات جهانی، تاسیس صنایع سنگین و شیمیایی، مدرنیزاسیون نظامی و... پرداخته است. پارک چونگ هی در 14نوامبر1917 در گومی، واقع در استان جیونگ‌سانگ شمالی در کره تحت اشغال ژاپنی‌ها دیده به جهان گشود. با اینکه خانواده پرجمعیت و فقیری داشت، توانست به مدرسه آموزگاری راه یابد و پس از فارغ‌التحصیلی به شغل معلمی مشغول شد. پس از درگرفتن جنگ دوم چین-ژاپن در 1937، تصمیم گرفت به دانشگاه نظامی چانگ‌چون متعلق به ارتش امپراتوری ژاپن در منچوری وارد شود. وی در 1942 فارغ‌التحصیل شد و به‌علت نبوغ نظامی‌اش او را به دانشگاه ارتش امپراتوری در ژاپن فرستادند. پس از پایان تحصیلات، پارک با درجه ستوانی به منچوری اعزام شد. او در واپسین سال جنگ جهانی دوم معاون فرماندهی اردوگاه منطقه‌ای ارتش ژاپن بود. در خلال این دوره پارک با نامی جعلی علیه چریک‌های کره‌ای فعالیت اطلاعاتی می‌کرد. پس از پایان جنگ، وی به میهنش بازگشت و در دانشگاه نظامی کره ثبت‌ نام کرد. پارک در خلال همین دوره با کیم جائه‌جیو (نزدیک‌ترین دوست و همکار سیاسی‌اش) هم‌دانشگاهی بود. با اتمام دوره دانشگاه، پارک به خدمت نیروی شهربانی تحت فرماندهی ارتش ایالات‌ متحده درآمد. وی در جمهوری تازه تاسیس کره‌جنوبی به جرم رهبری واحدهای کمونیستی در شهربانی دستگیر شد. پارک به اعدام محکوم شد اما توسط رئیس‌جمهور، سینگمان ری، مشمول عفو قرار گرفت. در واقع پارک پیش از آن به حزب کمونیستی کارگران کره پیوسته بود، بنابراین از ارتش اخراج شد. اما مجددا موفق به بازگشت به دانشگاه نظامی کره شد تا سطوح عالی آموزش نظامی را طی کند.
در بخشی از کتاب کره‌جنوبی: ژنرال توسعه می‌خوانیم: «بسیاری از کره‌ای‌ها باور داشتند که پاکسازی بر بازگرداندن قدرت به غیرنظامیان ارجحیت دارد. به هر حال تجدید ساختار دولت و توقیف ساختارهای دمکراتیک توسط پارک با «موقتی‌بودن» فاصله زیادی داشت. پارک این تجدید ساختار را جهت تقویت دولت حیاتی می‌دانست تا بتواند اصلاحات را به‌منظور «سیستماتیک کردن بهره‌وری در مدیریت اجرایی» به‌ پیش ببرد و مانع از «شخصی‌سازی مناصب دولتی» شود. با این‌ حال دولت قدرتمند پارک سخت درگیر یک مسئله بود. بیشترین «وجه ابهام و درگیری» دولتی قدرتمند، همچون رژیم پارک، این است که حکومت تا چه میزان باید به بوروکراسی، خودمختاری بدهد.»