سینما
سامورایی‌های سینما
کتاب «سینمای ژاپن؛ از آغاز تا پایان جنگ جهانی دوم» نوشته مشترک قدرت‌اله ذاکری و محمد نقی‌زاده به‌تازگی در ۳۲۳ صفحه و بهای ۲۰۰ هزار تومان توسط نشر نی منتشر شده است. در معرفی این کتاب چنین آمده است: با موفقیت معجزه‌وار اصلاحات میجی (زنجیره‌ای از رویدادها بود که به دگرگونی‌های عظیمی در ساختار سیاسی و اجتماعی ژاپن منجر شد) در نیمه قرن نوزدهم، در ژاپن، همه توجهات به سمت اصلاحات اقتصادی و سیاسی معطوف شد و کمتر به فرهنگ و نقش آن توجه شد.
به همین‌خاطر سینمای قبل از جنگ هم مغفول واقع شد، سینمایی که می‌توان شکل‌گیری و توسعه آن را در ژاپن قبل از جنگ معجزه‌ای همچون اصلاحات میجی دانست، هرچند نه آن زمان در سطح بین‌المللی شهرت یافت و نه اکنون چنان که شایسته است به آن پرداخته می‌شود. حتی بعد از بین‌المللی‌شدن سینمای این کشور در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم، باز هم نگاه‌ها بیشتر معطوف به همان سینماگران مطرح بعد از جنگ باقی ماند و کمتر به پدیده استثنایی رشد و توسعه سینمای ژاپن در سال‌های آغازین سینما پرداخته شد. در واقع می‌توان گفت بعد از اختراع سینما، ژاپن تنها کشور مستقل غیرغربی بود که سینمای ملی و صنعت سینما داشت. سینمایی که هرچند از غرب می‌آموخت اما در نهایت همه‌‌چیزش ژاپنی می‌شد و منطبق با سلیقه مردمانش. سینمایی که بعدها خودش بر غرب – هم هالیوود و هم سینمای هنری اروپا – تأثیر گذاشت و برای بسیاری از سینماگران غربی دو چهره ماندگار سینمای ژاپن یعنی آکیرا کوروساوا و یاسوجیرو اوزو منبع الهام بود. نویسندگان در این کتاب سینمای ژاپن تا پایان جنگ جهانی دوم به‌ویژه بخش مغفول مانده‌ای که در بالا ذکر شد، پرداخته‌اند.
در همینه زمینه :
