محمود دولت‌آبادی
حسی پیدا در چشم و چهره ، یا واکنشی از سوی پیری انگار برساخته از جنس چوب‌تنه درختِ سال‌خوردِ گلابی، که خوب می‌فهمیش اگر عمری گذرانیده باشی در مسیر آن یک نهال گلابی از جوانی به پیری‌رسیده. در سال‌خوردگی سالیان، چوب‌شاخه‌های آن چیزی بیش از خشکی و خاموشی‌اند - ناممکن - بخشیده شاه‌میوه خود را سال به سالیان، و اکنون ایستاده است پیرانه‌سر با جای‌جای گره در تنه‌ای که هرگز فربه نبوده است و نیست، و بس سماجتی مقتدر به تو می‌نماید بی‌طلبِ دستی به نوازش، که اگر چنان کنی زخم می‌زندت و دورت می‌کند از پیرامون خود، و تو گویی که به انتظار تبر باقی مانده است فقط.
بیرونِ در
در همینه زمینه :
بوک مارک