عصمت یا حجّیت؟

مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی:
اجانب دوست دارند این اتحادی که مردم با رهبر دارند شکسته شود. یکی بگوید رهبر این را گفت و من قانع نشدم. وقتی این کلیت شکسته شود، اجانب پیروز میدان خواهند شد. [در جنگ تحمیلی]، مردم صدها هزار شهید دادند. با شعار جنگ جنگ تا پیروزی [سال‌ها جنگیدند]. بلافاصله یک روز امام گفت صلح می‌کنم و این صلح من تاکتیکی نیست. مردم تردید نکردند و به نفع امام در غدیر راهپیمایی کردند. مردم ما تربیت شده هزار سال انتظارند. مردم عاشق چشم و ابروی بزرگان دینی نیستند. مردم امام غائب‌شان را در عالِم وارسته خود می‌بینند و برای حفظ ارتباط خود [با او]، سر و جان می‌دهند.
درست است علما معصوم نیستند اما حجت هستند. امام هم معصوم نبود، اما حجت بود. فرق است بین عصمت و حجیت. وقتی گفته می‌شود «من قانع نشدم»، نفی عصمت نیست، نفی حجیت است.
امام فرمود وقتی مردم به خبرگان رأی دهند و خبرگان مجتهد عادلی را انتخاب کنند او ولی منتخب مردم است و حکمش نافذ است. «من قانع نشدم»، نفی نافذ الحکم بودن است نه نفی عصمت. نافذ الحکم بودن پرچم ماست، سرود ملی ماست. هرکس پرچم نافذ الحکم بودن را سست کند، پرچم جایگزین بدون هیچ تردید پرچم استکبار است.
ابراز قانع نشدن، غیراز قانع نشدن است. قانع نشدن اختیاری نیست، اما ابراز آن، انتخاب حجیت خود بر حجیت نظام و نافذ‌الحکم بودن خود بر نافذ الحکم بودن نظام است.