86 درصدی های نیازمند آموزش
آن زمانها گذشت که خانوادهها توی یک خانه زندگی میکردند با حیاطی نقلی که حوض وسطش پر بود از ماهی های قرمز. حالا سرمان را به هر طرف که می چرخانیم، ساختمانهای بلند بالایی را میبینیم که مثل قارچ از زمین بیرون آمده اند و در روزگاری زندگی میکنیم که دور و اطرافمان پر از برج و آپارتمان است و دیگر از خانههای قدیمی و ویلایی خبری نیست. زندگی کردن با آدمهای دیگر در یک ساختمان و به اصطلاح آپارتمان نشینی هم دیگر «چاردیواری، اختیاری» نیست و فرهنگ خودش را دارد. آنطور که مدیرکل آموزشهای شهروندی شهرداری تهران گفته، بیش از ۸۶ درصد شهروندان تهرانی آپارتماننشین هستند و همین موضوع نشان میدهد که چقدر باید در حوزه فرهنگ آپارتماننشینی کار زیادی انجام شود. خیلی از خانوادهها هنوز که هنوز است، درکی از شرایط زندگی در آپارتمان را ندارند و باعث اذیت و آزار دیگر ساکنان می شوند. نمونهاش را احتمالا دیده باشید؛ بچههایی که در راه پله ها بالا و پایین میدوند، سر و صدای زیاد ضبط یا تلویزیون، شلیک صدای خنده و جیغ و داد مهمان های همسایه توی راهرو آن هم در ساعات پایانی شب که احتمالا شما خوابید، مصرف بیش از اندازه آب و گاز که خشک و تر را با هم میسوزاند، چرا که برای اداره آب فرقی نمیکند که فقط یکی از ساکنان وسواس دارد و هر روز باید تمام زندگیاش را چند بار ببرد زیر آب و بیرون بیاورد. وقتی قبضها میآید، همه باید جورش را بکشند و این اصلا عادلانه نیست. اینها تنها چند نمونه از پایین بودن فرهنگ آپارتمان نشینی برخی از ساکنان چنین ساختمانهایی است. موارد زیادی وجود دارد که همسایهها را شاکی کرده و باعث اختلاف میشود. به همین دلیل هم اداره کل آموزش های شهروندی شهرداری تهران قرار است همچون گذشته اما جدیتر به موضوع فرهنگ آپارتمان نشینی بپردازد و طرح های جدیدی در این زمینه ارائه کند که البته جزئیاتش هنوز معلوم نیست، اما آنطور که مسئولان وعده دادهاند، این طرح ها میتواند آرامش را به آپارتمانها برگرداند.