چرا تیمسار به سرباز اینگونه پول داد؟

امیر سرتیپ دوم «غضنفر آذرفر» یکی از فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران است که در عملیات‌های مهمی با نبوغ نظامی و ابتکار عمل خود درخشید. او در بخشی از خاطرات خود درباره گرامیداشت مقام سرباز روایت می‌کند:«یکبار می‌خواستیم به سربازی ۲۰۰ هزار تومان جایزه بدهیم. می‌خواستم بزرگی سرباز و مقام او را به چشم افسران بکشم. به‌ترتیب در صف ایستاده بودند. قبلاً یک دسته پول درشت تهیه و آن را آماده در جیب شلوارم گذاشته بودم. وقتی به آن سرباز رسیدم جویای حالش شدم. همانطور که صحبت می‌کردیم گفتم سرباز پای راست را بلند کن ببینم. سرباز که از همه‌جا بی‌خبر بود بدون اینکه اعتراض کند یک پایش را بالا آورد. دولا شدم و سریع پول را به کف پوتین او تکیه دادم و گفتم پایت را بگذار زمین. وقتی متوجه شد زیر پایش نامیزان شده پا را کنار کشید و پول را دید. از یک‌طرف خیلی خوشحال شده بود که یک دسته اسکناس زیر پایش گذاشته‌ام، از طرف دیگر تعجب کرده بود که چرا این کار را کرده‌ام؟ سر صف بالای جایگاه حین سخنرانی گفتم، حتماً سؤال می‌کنید چرا پول را به‌جای اینکه به‌دست سرباز بدهم زیر پای او قراردادم.
اولاً به شما بگویم پول ارزش آن را ندارد که یک‌وقتی به‌خاطر آن دست به کارهای خلاف بزنید. دوما با این کار خواستم به شما بگویم من حاضرم در برابر سربارانم زانو بزنم و تعظیم کنم، اما جلوی افسران خود این کار را نمی‌کنم. در آن لحظه لبخند شادی را در لب‌های سربازان و برق شوق و قدرشناسی را در چشمان آنها دیدم. وقتی کاری را باهدف انجام می‌دادم به نتایج آن اهمیت می‌دادم اینطور نبود که دیمی و باری به هر جهت کاری را انجام بدهم.»