تولدی دیگر

برای بازیکنی که همیشه در رده ملی بیشتر از رده باشگاهی درخشیده، به چشم آمده و حتی بازی کرده است، هیچ فرصتی بهتر و کلیدی‌تر از جام جهانی نیست. شاید نزدیک‌شدن به همین جام جهانی بود که موجب شد سعید عزت‌اللهی در این تابستان به سراغ تصمیم‌های پرریسک نرود. او بعد از یک دوره نه‌چندان موفق در فوتبال قطر، پیشنهادهای زیادی برای حضور در فوتبال ایران داشت. تراکتوری‌ها حتی از توافق اولیه با این بازیکن خبر داده بودند اما سعید در نهایت تصمیم گرفت به قراردادش با وایله متعهد بماند. حتی سقوط وایله به دسته پایین‌تر، موجب نشد سعید قید ماندن در این تیم را بزند. او حالا در لیگ یک فوتبال دانمارک به میدان می‌رود و این هفته با یک نمایش خوب، در بین بهترین بازیکنان هفته این لیگ نیز قرار گرفته است. صعود و بازگشت وایله به سطح اول فوتبال دانمارک در فصل آینده اصلا دور از ذهن به‌نظر نمی‌رسد اما عزت‌اللهی، باید به صعود بزرگ‌تر و موفقیت اساسی‌تری فکر کند؛ اتفاقی که درصورت درخشیدن در جام جهانی برای او ممکن خواهد شد. او به‌زودی دومین جام جهانی دوران فوتبالش را سپری می‌کند؛ یک فرصت بزرگ دیگر برای آنکه سعید استعدادهایش را به همه دنیا نشان بدهد.
در روش بازی مورد علاقه کارلوس کی‌روش، سعید همیشه یک مهره «بی‌جانشین» بوده است؛ رابطی بی‌نقص به خط دفاعی و هافبک‌های میانی. فوتبالیستی که سرمربی پرتغالی تیم ملی، همیشه به بازی‌اش اعتقاد داشته اما معمولا بیرون از زمین برخلاف درون آن، تصمیم‌های خوبی نگرفته و انتخاب‌های خوبی نداشته است. سعید در روسیه، تنها برد تیم ملی را به‌دلیل محرومیت از دست داد. او در بازی دوم، به ترکیب برگشت و دروازه اسپانیا را هم باز کرد. این می‌توانست یک لحظه تاریخی برای این هافبک باشد اما بالا رفتن پرچم و مردود‌شدن گل، همه‌‌چیز را برای او متوقف کرد. عزت‌اللهی حالا دوباره خیلی زود در جام جهانی دیده خواهد شد. او هنوز هم می‌تواند مسیر تازه‌ای برای دوران فوتبال باشگاهی‌اش بسازد. او هنوز هم می‌تواند به باشگاه‌های بزرگ‌تر ملحق شود. او هنوز هم می‌تواند دست به یک کار بزرگ بزند. قطر شاید دروازه خوشبختی هافبک تیم ملی باشد.