ظرفیت سیستان و بلوچستان در تولید گیاهان دارویی

موقعیت آب و هوایی و اقلیم مناسب، استان سیستان و بلوچستان را به رویشگاه گیاهان دارویی کمیاب تبدیل کرده است. انتظار می‌رود بخش خصوصی فعالیت خوبی در این زمینه داشته باشد تا بیش ازپیش شاهد رشد و شکوفایی منطقه باشیم. عبدالباسط پاکزاد، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سیستان و بلوچستان در این‌باره گفت: وسعت و تنوع آب و هوایی استان سیستان و بلوچستان موجب بروز تنوع در پوشش گیاهی و غنای منابع طبیعی تجدید‌شونده شده است. ارتفاعات قله تفتان در خاش، ارتفاعات کوه بیرک در سراوان و ارتفاعات بزمان در شهرستان ایرانشهر مهم‌ترین کانون‌های رویش گیاهان دارویی در سیستان و بلوچستان هستند.
به‌گفته مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان، وجود گیاهان متنوع دارویی و زینتی این استان زمینه‌ساز سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است؛ به‌طوری‌که شرکت‌های دانش‌بنیان با اقدامات تخصصی خود می‌توانند در این زمینه نقش‌آفرین باشند. همچنین وجود حدود یک‌هزار و 200گونه گیاهی که بیش از 392گونه آن ارزش دارویی و صنعتی دارند، توسعه زراعت چوب با توجه به مستعد بودن مناطق جنوبی استان، کشت و توسعه گیاهان دارویی و گونه‌های غیرچوبی مولد، توسعه و احداث کارگاه کوچک روغن‌کشی از گز روغن، امکان بهره‌برداری از 80تن بنه و کسور از جنگل‌های استان و بهره‌برداری از 500تن بادام تلخ از جنگل‌ها ازجمله ظرفیت‌های استان است که می‌تواند زمینه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را فراهم کند. پاکزاد ادامه داد: بومادران، صد آب، سرنجیل، شنز (خارشتر)، خاک شیر، منگولی، مدوح (شیرین بیان)، دانیچک، توتری، کلپوره، گلدر، پورچنک، گواتک، شوتک، سارنگ، ازگند (آویشن)، درنگ (درمنه)، برنجاسف، بوجایل، کل کشته، دودنی (اسپند)، مورپوژو، پتونتد، قارچ، جعفری و نعنا کوهی، راب، اسفناج وحشی، ریواس، پونه، گل گاوزبان، بنه، بادام کوهی، زیر بال، انجیر، کنار، کاسک و کسور ازجمله مهم‌ترین گیاهان دارویی سیستان و بلوچستان محسوب می‌شوند که سرمایه‌گذاری بیشتر و ایجاد صنایع تبدیلی گیاهان دارویی در استان علاوه بر توجیه فراوان اقتصادی می‌تواند به رونق اشتغال در منطقه کمک کند. پوشش گیاهی متنوع در سیستان و بلوچستان باعث شده گیاهان دارویی زیادی همچون آنغوزه، وشا، مورت، گز روغن، آلوئه‌ورا، سورنجان یا گل حسرت، ریشه شیرین‌بیان، زیره سیاه، چای ترش، مریم گلی، بادام کوهی و پونه با فراوانی زیاد در منطقه رونق‌بخش بازار، اشتغال و سرمایه‌گذاری و حتی منبع ارزآوری باشد. وجود 1200گونه گیاهی که بیش از 392گونه آن ارزش دارویی و صنعتی دارد، توسعه زراعت چوب با توجه به مستعد بودن مناطق جنوبی استان، کشت و توسعه گیاهان دارویی و گونه‌های غیرچوبی مولد، توسعه و احداث کارگاه کوچک روغن‌کشی از گز روغن، امکان بهره‌برداری از 80تن بنه و کسور از جنگل‌های استان و بهره‌برداری از 500تن بادام تلخ از جنگل‌ها ازجمله ظرفیت‌های استان است که می‌تواند زمینه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را فراهم کند.