نکته بازی/ شبیه طارمی نبودی

یکی از نکات قابل توجه دیدار ایران و سنگال، نمایش دور از انتظار مهدی طارمی بود. به‌نظر می‌رسد این بازیکن با درخشش مستمر در تیم‌های باشگاهی و ملی، به نوعی مخاطبانش را بدعادت کرده است، چرا که حالا دیگر نمایش متوسط یا ضعیف از سوی او پذیرفتنی نیست. بازی با سنگال یکی از آن دیدارهایی بود که احتمالا خود طارمی هم ترجیح می‌دهد فراموشش کند. او در این مسابقه به ندرت صاحب توپ شد و نتوانست خطری روی دروازه حریف ایجاد کند، به‌طوری‌که تعویض شدن این بازیکن از اتفاقات خوب بازی بود و سردار آزمون به‌عنوان نفر جانشین توانست گل مساوی را بزند. البته که فرم بازی تیم ملی در زمان حضور طارمی و دفاع همه‌جانبه تیم کشورمان برابر رقیب هم در نمایش کم‌رمق او بی‌تأثیر نبود.

سرگیجه خوشایند کی‌روش
یکی از اتفاقات مثبت اردوی اتریش، درخشش هر 3 دروازه‌بان تیم ملی بود. در بازی اول با اروگوئه علیرضا بیرانوند فیکس بود و تا زمانی که در زمین حضور داشت نمایش خوبی ارائه داد. او در نیمه دوم کمی احساس درد کرد که جای خودش را به امیر عابدزاده داد. این دروازه‌بان هم در بدو حضور در زمین یک موقعیت تک به تک را از فاصله نزدیک مهار کرد. کی‌روش ترجیح داد در بازی دوم برابر سنگال به حسین حسینی فرصت بدهد که این دروازه‌بان هم یکی از بهترین بازی‌های عمرش را ارائه داد و چندین بار مانع از فروپاشی دروازه تیم ملی شد. به این ترتیب تیم ملی 3 دروازه‌بان آماده دارد که کار کی‌روش را برای انتخاب دشوار می‌کند، هرچند به‌نظر می‌رسد بیرانوند همچنان نزدیک‌تر به ترکیب اصلی باشد.

علیه انتقادات
به‌طور کلی احسان حاج‌صفی از آن دست بازیکنانی به شمار می‌آید که زیاد از او انتقاد می‌شود؛ نقدهایی که بعضا جنبه فنی و بعضا جنبه غیرفنی دارد. با این حال او همچنان مورد توجه کادرفنی تیم ملی است. کارلوس کی‌روش نه‌تنها در بازگشت به تیم ملی این بازیکن را در ترکیب اصلی قرار داد، بلکه احسان یکی از معدود نفرات ایران بود که در هر دو مسابقه برابر اروگوئه و سنگال در ترکیب اصلی به میدان رفت. از قضا او در بازی با سنگال یکی از بهترین‌های زمین بود. حاج‌صفی در این دیدار برخلاف اغلب اوقات که در خط میانی به‌کار گرفته می‌شود، به‌عنوان دفاع چپ به میدان رفت و حتی پایه‌گذار گل مساوی تیم ملی شد. چنین نمایش‌هایی باعث می‌شود بازیکن در مقابل انتقادات سربلند باشد.