زوج مبارز در خرمشهر

مریم امجد یکی از شهیدانی است که در روزهای ابتدایی جنگ همپای مردان سرزمینش اسلحه به‌دست گرفت و شجاعانه از حریم شهرش دفاع کرد. او را نخستین بانوی مسلح خرمشهر خطاب می‌کنند.  آن زمان 17سال بیشتر نداشت. به‌عنوان زن مسلح و نظامی و خدمه توپ 10 فعالیت می‌کرد.  او هر روز در شهر حرکت می‌کرد و به مردم روحیه می‌داد. بعد از اشغال خرمشهر در بیمارستان آبادان به‌عنوان امدادگر کار می‌کرد. حسن آذرنیا، همسر او از خاطراتش با این بانوی شهید می‌گوید: «سال1359 در سپاه خرمشهر فعالیت می‌کردم. امجد هم همینطور. همانجا با او آشنا شدم. در اکثر درگیری‌ها حضور داشت آن هم با کلت کمری می‌جنگید.» آنها سال60 با هم ازدواج کردند و تا سال1363 هم با هم در مناطق جنگی بودند. آذرنیا حرفش را ادامه می‌دهد: «امجد در بمباران‌های آبادان و خرمشهر و جوفیر شیمیایی شده بود. برای همین کمتر می‌توانست در مناطق جنگی حاضر شود. اما من در خط مقدم حضور داشتم.» اوضاع جسمی امجد روزبه‌روز وخیم می‌شد. بعد از مراجعه به پزشک مشخص شد که او شیمیایی شده است. سردرد، تنگی نفس، موج گرفتگی مواردی بود که این بانو از جنگ به یادگار داشت. سرانجام این بانوی دلاور بعد از تحمل سال‌ها درد و ناراحتی در بیمارستان بقیه‌الله(عج) در 6مهر سال1390 شهید شد.