آسمانی شدن ابراهیم و اسماعیل

ابراهیم و اسماعیل طاهری، پدر و پسری بودند که به فاصله چند سال به شهادت رسیدند. اسماعیل متولد ۲۰آبان ماه سال۱۳۳۳ بود و پس از پایان تحصیلاتش در مقطع دبیرستان وارد ارتش و با شروع جنگ تحمیلی از طریق لشکر۱۶ زرهی به جبهه اعزام شد. 13آذرسال1364 اسماعیل برای شرکت در جشن تولد پسرش مرخصی گرفت، اما حین برگشت از منطقه عملیاتی سردشت کردستان خودروی او روی مین رفت و به شهادت رسید. پدر او ابراهیم طاهری، بعد از شهادت فرزندش، با خود عهد بست و گفت: «اگر من اسماعیل را دادم، خودم نیز می‌روم و تا آخرین نفس می‌جنگم. یا صدام شکست می‌خورد یا من شهید می‌شوم.» 7مهر سال1366 در آخرین اعزام به جبهه، به‌دلیل درگیری مستقیم با نیروهای کومله در منطقه بوکان کردستان درحالی‌که 59سال سن داشت به شهادت رسید. پیکر او را درحالی‌که سرش از تنش جدا شده بود، به خانواده‌اش تحویل دادند. برخی اعضای خانواده بعد از شهادت اسماعیل از او خواسته بودند که شهادت پسر ادای دینی بود به کشور و لازم نیست او نیز به جبهه برود، اما شهید ابراهیم طاهری در مقابل درخواست آنان گفته بود: «ما هنوز به وعده‌مان عمل نکرده‌ایم. من تا خودم ادای دین نکنم نمی‌توانم بنشینم و تماشا کنم و به دیگران بگویم شما وارد عرصه شوید.»