50 ،عدد بازنشستگی آلن

وودی آلن، کارگردان، نویسنده و بازیگر نامدار آمریکایی، در مصاحبه‌ای جدید اعلام کرد که پنجاهمین فیلمش، آخرین حضور او در سینما خواهد بود. بازیگر و کارگردان فیلم «آنی هال» (1977) چندی قبل در مصاحبه با الک بالدوین، بازیگر و تهیه‌کننده سینما، گفته بود که پنجاهمین فیلمش را ـ که به دیگر فیلم موفق او، «امتیاز نهایی» (2005)، بی‌شباهت نیست ـ پاییز امسال در پاریس کارگردانی خواهد کرد. آلن در مصاحبه با بالدوین گفته بود: «بسیاری از هیجان‌ها از دست رفته است. وقتی فیلمسازی را شروع کردم، فیلم می‌ساختی و فیلمت به سالن‌های سینمای سراسر کشور می‌رفت و مردم گروه‌گروه می‌آمدند تا آن را روی پرده‌های بزرگ ببینند. اما امروز فیلم می‌سازی و فقط چند هفته در سینمایی اکران می‌شود و بعد مستقیم به پلتفرم‌های نمایش آنلاین می‌رود. مردم دوست دارند در خانه بنشینند و فیلم را روی صفحه تلویزیون‌هایشان ببینند. این وضعیت برای من چندان لذتبخش نیست.» در این مصاحبه، آلن نگاه انتقادی خود را متوجه تئاتر هم کرده بود و گفته بود: «وقتی جوان‌تر بودم، به تئاتر می‌رفتی و نور تابانده می‌شد و پشت سر هم نمایش جذاب می‌دیدی و همین که به تئاتر می‌رفتی لذتبخش بود. تنوع زیادی وجود داشت. اما حالا همه نمایش‌ها اجراهای مجدد موزیکال هستند و باید از یک ستاره استفاده کنید و میلیون‌ها دلار برای به روی صحنه بردن نمایش‌ها نیاز است.» بعد از این مصاحبه این سؤال پیش آمد که آیا فیلم پنجاهم آلن فیلم آخر او خواهد بود یا او باز هم به ‌کار خود در سینما ادامه خواهد داد؟ 
وودی آلن 86ساله در مصاحبه با روزنامه اسپانیایی  «La Vanguardia» به این سؤال به روشنی جواب داده و اعلام کرده که پنجاهمین فیلمش را با عنوان «زنبور ۲۲» پاییز امسال در پاریس کارگردانی خواهد کرد و دیگر فیلمی نخواهد ساخت. آلن که دست پرتوانی هم در کار نوشتن دارد، گفته می‌خواهد بیشتر روی نویسندگی تمرکز کند و پروژه بعدی او نگارش یک رمان خواهد بود. آلن در همان مصاحبه با بالدوین گفته بود بیشتر روز در خانه به ورزش کردن، تمرین کلارینت و یا نوشتن مشغول است. حالا او بعد از بازنشستگی از سینما این فرصت را دارد که تمام وقت خود را صرف نوشتن کند.
2 فیلم اخیر آلن یعنی «یک روز بارانی در نیویورک» (2019) و «جشنواره ریفکین» (2021) در طول همه‌گیری کرونا اکران شدند. «جشنواره ریفکین» درباره کارگردان مسنی است که رابطه‌اش با همسر جوان‌تر از خودش دچار مشکل شده و با زنی آشنا می‌شود که باعث می‌شود این کارگردان دنیادیده به فکر تجدیدنظر در زندگی شخصی‌اش بیفتد. این فیلم به وضوح شیفتگی آلن به اینگمار برگمن، کارگردان بزرگ سوئدی را نشان می‌دهد. آلن که همواره یکی از ستایش‌کنندگان برگمن بوده است، در این فیلم صحنه‌هایی از «مهر هفتم» و «توت‌فرنگی‌های وحشی» ساخته برگمن را بازسازی کرده است. البته این فیلم فروش خوبی در گیشه نداشت. فیلم «یک روز بارانی در نیویورک» با بازی تیموتی شالامی، ال فانینگ و سلنا گومز هم با وجود اینکه جزو کارهای درجه یک این کارگردان نیست، اما فروش بهتری در گیشه داشت. آلن این فیلم را در سال ۲۰۱۷ و برای آمازون استودیوز ساخت. ابتدا قرار بود که فیلم در سال ۲۰۱۸ به‌صورت اینترنتی منتشر شود اما در پی اتهامات آزار جنسی که به آلن در جنبش من هم وارد شد، آمازون این فیلم را بایگانی کرد. آلن به‌خاطر این مسئله از آمازون شکایت کرد و سرانجام، پس از یک سال کشمکش، فیلم در چندین کشور اروپایی و جنوب آمریکا به روی پرده رفت. این فیلم با واکنش نسبتاً مثبتی از سوی منتقدان همراه بود. این کارگردان ۸۶ ساله تاکنون ۲۴ بار نامزد اسکار و 4 بار برنده آن شده که این جوایز شامل یک اسکار بهترین کارگردانی و 3 جایزه اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی می‌شود.