معجزه گل زود

بدون تردید بازی استقلال برابر نساجی یکی از بهترین نمایش‌های سالیان اخیر این تیم بود؛ جایی که استقلال 3 مرتبه دروازه حریف را باز کرد و غیراز آن بارها و بارها در موقعیت گلزنی قرار گرفت. نمایش این تیم هواداران را از تماشای یک فوتبال بسیار زیبا سیراب کرد. استقلال در این مسابقه هر زمان اراده کرد به دروازه نساجی نزدیک شد و چه بسا اگر مهاجمان این تیم دقت می‌کردند یا در برخی مواقع درخشش علیرضا حقیقی نبود، یک نتیجه عجیب و غریب رقم می‌خورد. این بهترین پاسخ بود به تماشاگرانی که همین چند روز پیش، خیلی شتاب‌زده به سیم آخر زدند و پس از تساوی برابر پیکان، علیه بازیکنان خودی شعار «بی‌غیرت» سر دادند. شاید آنها امروز فهمیده باشند که این تیم استحقاق صبوری و مدارای بیشتری دارد.
نکته مهم در بازی استقلال که به نوعی گره از کار این تیم گشود و منجر به شکوفایی آبی‌ها شد، گل زودهنگامی بود که پیمان بابایی به ثمر رساند. استقلال شاید می‌توانست کمی زودتر از روی نقطه پنالتی صاحب گل شود، اما بلافاصله بعد از آن جنجال بزرگ، بابایی به خوبی از اشتباه مدافعان حریف استفاده کرد و گل اول را زد. این نخستین بار در فصل جدید بود که استقلال در نیمه اول به گل می‌رسید. همچنین در 15بازی گذشته این دومین بار بود که استقلال 45دقیقه اول را با گل زده به پایان می‌رساند. این نکته اما تأثیر حیاتی روی روند بازی تیم دارد؛ چرا که بعد از به ثمر رساندن گل، تیم مقابل پلن اولش را از دست می‌دهد و لاجرم جلو می‌کشد؛ آنچه فرصت خوبی برای ضد‌حملات و افزایش تعداد خطرها و گل‌ها را به آبی‌پوشان می‌دهد.
فراموش نکنیم با وجود همه انتقاداتی که از عدم‌توازن استقلال به عمل می‌آید، این تیم مهاجمان پرشمار و خطرناکی دارد که اگر فضا برای کار داشته باشند، تیم حریف را ویران می‌کنند. به ثمر رساندن گل زودهنگام، این خاصیت را دارد که فضا برای جولان دادن مهاجمان به‌وجود می‌آید. در نیمه دوم همین مسابقه با نساجی فقط اگر سجاد شهباززاده دقت می‌کرد، پیروزی استقلال بسیار پربارتر می‌شد. با این همه، ساپینتو باید راهی پیدا کند که برابر رقبای دفاعی‌تر هم گره تیمش زودتر باز شود.