به سبک گاندی

جواد نصرتی _ روزنامه‌نگار

در هند، وقتی سیاستمداران به فکر تغییر و تحول می‌افتند، سراغ یک حربه قدیمی می‌روند و برای همراه کردن مردم با خود، روش طاقت‌فرسا و سخت راهپیمایی‌های بسیار بلند را در پیش می‌گیرند. این کاری است که راهول گاندی، رهبر یکی از احزاب بزرگ هند، پیش‌ رو گرفته و می‌خواهد با تمسک به روش سیاستمداران بزرگ پیشین هند، 3570کیلومتر پیاده‌روی کند. او راهپیمایی دور و دراز خود را از چهارشنبه گذشته شروع کرده و حالا حالاها به مقصد نخواهد رسید. گاندی که رهبر حزب کنگره هند است، در این سفر، همراه با 100عضو دیگر حزب، در 12 ایالت از شمال تا جنوب هند، با مردم رو در رو صحبت خواهد کرد. سفر او، از سوی حزب به‌صورت زنده در سایت حزب پخش می‌شود و این گروه، شب‌ها در اقامتگاه‌های موقت، استراحت خواهند کرد. هدف این راهپیمایی، آنطور که از اسمش برمی‌آید - راهپیمایی هند متحد - نزدیک کردن مردم هند به اصولی است که از نظر کنگره، اصول بنیادی هند به شمار می‌روند. بهاراتیا جاناتا، حزب حاکم هند و نخست‌وزیر این کشور نارندرا مودی، افکاری افراطی و راست‌گرایانه دارند و معتقد بر برتری هندوها بر مسلمانان و دیگر اقلیت‌های هند هستند. حزب کنگره، معتقد است این رفتار، برخلاف روح و متن قانون اساسی هند است که حقوق اقلیت را تضمین می‌کند و رویکردی آزادیخواهانه دارد. این حزب، از سال2014 که مودی به قدرت رسیده، یک سقوط آزاد را تجربه می‌کند و انتخابات پشت انتخابات، مغلوب حزب حاکم شده است. حربه راهپیمایی‌های بلند و رو در رویی بدون واسطه با مردم از سوی رهبران سیاسی هند، در تاریخ معاصر این کشور پدیده‌ای رایج بوده است. در سال1983، چاندرا شخار، به‌عنوان رهبر حزب مخالف وقت، 4هزار کیلومتر پیاده‌روی کرد، اما در نهایت توفیقی نداشت و این حزب کنگره بود که در انتخابات سال بعد از آن بردی تاریخی کسب کرد و ایندیرا گاندی، مادربزرگ راهول گاندی به نخست‌وزیری رسید.
در همین سال‌ها، یک سیاستمدار از همین حزب بهاراتیا جاناتا یک راهپیمایی 10هزار کیلومتری را شروع کرد که البته ناکام ماند؛ چون در یک ایالت، به‌خاطر برخی اتهام‌ها دستگیر شد.
با این حال، معروف‌ترین راهپیمایی مشابه در تاریخ معاصر هند، «راهپیمایی نمک» مهاتما گاندی، پدر هند نوین است که در دهه 30میلادی انجام شد. گاندی، برای نشان دادن مخالفت خود با استعمار هند، درحالی‌که 61سال داشت 3800کیلومتر را با پای پیاده راه رفت و نقشی بزرگ در اتحاد و آگاهسازی مردم در راه مبارزه با استعمار انگلیس داشت. از آن به بعد بود که راهپیمایی‌ها به ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی در هند تبدیل شدند.