بحران ناقلان خاموش کرونا
محققان به این نتیجه رسیدهاند که در سویههای جدید کرونا از هر دو نفر یک نفر از مبتلایان بیعلامت بهحساب میآید و به این ترتیب انتشار ویروس بهطور ناآگاهانه افزایش یافته است
زهرا خلجی - روزنامهنگار
درحالیکه زیرسویه BA.5 اومیکرون مسریترین ازگونه ویروس کرونا شناخته میشود، دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که مدت زیادی است بسیاری از مبتلایان به کووید-19 فارغ از اینکه به کدام سویه مبتلا شدهاند، بهطور کامل بیعلامت هستند.
اکنون، یک مطالعه جدید نشان میدهد که افراد تا چه حد ممکن است سویه اومیکرون کووید-19 را بدون اینکه متوجه باشند منتشر کنند. از آنجایی که عفونتهای اومیکرون اغلب بدون علامت هستند، تصور اینکه افراد مبتلا به اومیکرون ممکن است ناخواسته این سویه را منتقل کنند، دور از تصور نبود. همانطور که مطالعه اخیر منتشر شده در مجله پزشکی JAMA Network Open روشنگری کرده است، بیش از نیمی از افرادی که بهسویه اومیکرون کووید-19 مبتلا شده بودند بدون علامت بودند و بنابراین احتمالا از ابتلای خود بیاطلاع بودند.
محققان بیمارستان سدارس سینای نمونههای خونی 2479 از کادر درمان و بیمارانی که در طول موج فعلی و اولیه اومیکرون گرفته شده بود را بررسی کردند. در این بررسی، آنها متوجه شدند 210نفر از این افراد براساس آنتی بادیهای SARS-CoV-2 در خونشان اخیرا به اومیکرون آلوده شدهاند. از این شرکتکنندگان دعوت شد تا به روزرسانیهای دورهای وضعیت سلامت خود را ارائه کنند. خیلی زود مشخص شد که تنها 44درصد از شرکتکنندگان آلوده از وجود ویروس SARS-CoV-2 در بدن خود آگاه بودند. توضیح اینکه چرا 56درصد از شرکتکنندگان متوجه ابتلای خود نبودند، یک آمار کلیدی ارائه میکند: تنها 10درصد از افراد علائم نامطلوب خود را گزارش کردند و سایرین آن را به سرماخوردگی یا انواع دیگر بیماریها نسبت دادند.
آمارگیری دشوار
سوزان چنگ نویسنده این مطالعه و مدیر انستیتوی تحقیقات سلامتی در بیمارستان سدارس سینای گفت: با اشاره به اینکه بهدست آوردن دادههای کامل یا جامع در مورد وضعیت ابتلا در یک جامعه یا جمعیت معین در یک مقطع زمانی معین دشوار است باید بگویم که برای اندازهگیری میزان مبتلایان ضروری است. یک ویروس به سرعت در حال انتشار است و باید بدانیم چه نسبتی از انتشار در میان افرادی است که از آن بیخبر بودند. با وجود این، چنگ تأکید کرد: دادههای مطالعه ما و سایرین نشان میدهد که عفونتهای ناشناخته احتمالا نقش مهمی در گسترش ویروس در طول همهگیری ایفا کردهاند.
سندی جانگ محقق دیگری در بیمارستان سدارس سینای و نخستین نویسنده این مطالعه، دیدگاه مشابهی را در بیانیهای درباره تحقیقات خود بیان کرد. جانگ توضیح داد: یافتههای مطالعه ما به شواهدی اضافه میکند که عفونتهای تشخیص داده نشده میتوانند انتقال ویروس را افزایش دهند. سطح پایین آگاهی از ابتلا احتمالا به گسترش سریع اومیکرون کمک کرده است. چنگ درباره اینکه آیا نیاز است افرادی که احتمال ابتلا میدهند، آزمایش بدهند، گفت که براساس مطالعات دیگر و همچنین مطالعات خود، انجام آزمایش آنتی ژن سریع در شرایطی که قرار گرفتن در معرض بیمار ناآگاه یا مشکوک شدید با فرد مبتلا به کووید وجود دارد، بسیار منطقی است.
ارتباط سلول حافظه T با ابتلای بیعلامت
پل گریفین، متخصص بیماریهای عفونی اعلام کرد تحقیقات نشان داده است افرادی که دارای سطوح بالاتری از سلولهای حافظه T ناشی از سایر عفونتهای کروناویروس هستند، مانند آنهایی که مسئول سرماخوردگیهای معمولی هستند کمتر به ویروس SARS-CoV-2 مبتلا میشوند. گریفین البته تأکید کرد: احتمال ابتلای شما به کووید-۱۹ بدون اطلاع بسیار زیاد است. در برخی از مطالعات، با نمونههایی که از بانک خون گرفتهایم یا داوطلبانی را در مطالعات و آزمایش آنتی بادیها داشتیم، نشان داده شد که حدود نیمی از افراد در آن مطالعات در معرض تماس با ویروس قرار گرفتهاند یا احتمالا آلوده بودهاند و نمیدانستند. این امکان وجود دارد که شما ناآگاهانه در معرض کووید-19 قرار گرفته باشید و هرگز علائمی نداشتهاید، یا علائم شما آنقدر کم بوده است که آنها بهعنوان سرماخوردگی یا بیماری ویروسی دیگر ربط داده باشید. این یعنی ممکن است آماری که درباره مبتلایان در بسیاری از کشورها منتشر میشود، در واقعیت دوبرابر باشد.
تنها روشی که بهطور مطمئن به شما میگوید که قبلا به این ویروس مبتلا شدهاید، انجام آزمایش خون است که میتواند آنتی بادیهای ناشی از واکسن و ابتلای قبلی را بهطور قطعی مشخص کند. ابتلای طبیعی به کووید-19 آنتیبادیهایی را علیه پروتئینهایی که هسته ویروس را تشکیل میدهند تولید میکند که نوکلئوکپسید نامیده میشود، بنابراین اگر یک آزمایش سطوح بالایی از آنتی بادیهای پروتئین نوکلئوکپسید را نشان دهد، نشانه خوبی است که نشان میدهد شما طی چند ماه اخیر به کووید-19 مبتلا شدهاید. مطالعهای که توسط مرکز ملی تحقیقات و نظارت ایمنسازی (NCIRS) و مؤسسه کربی سیدنی UNSW از 5185نمونه گرفته شده از اهداکنندگان خون بین اواخر فوریه تا اوایل مارس2022 انجام شد، بهدنبال آنتیبادیهای کووید-19 بود. آنها تخمین زدند که تا پایان فوریه2022، حداقل 17درصد از افراد بزرگسال استرالیایی - حدود 3.4میلیون نفر - به این ویروس مبتلا شدهاند و اکثریت قریب به اتفاق این ابتلاها نیز در طول موج اومیکرون رخ داده است.
بسیاری از متخصصان در سراسر دنیا درباره موج خاموش اومیکرون در میان جماعت پرخطر نگران هستند. محققان بیمارستان سدارس سینای نیز درباره کنار گذاشتن زودهنگام ماسک توسط مردم آمریکا ابراز نگرانی کرد و هشدار داد: اگر همین حالا عکسالعمل نشان ندهیم، مانند بسیاری از موجهای قبلی بیماری که با افزایش تصاعدی آمار بستری ومرگومیر همراه بود، باز هم با بحران روبهرو خواهیم شد و ممکن است برای واکنش نشان دادن دیر باشد. او گفت: تزریق دوزهای یادآور واکسن کووید-19 و ماسک زدن تا زمانی که بیشترین دانش را درباره شدت سویههای اخیر پیدا کنیم تنها امکان ما برای پیشگیری از انتشار بیشتر سویههای جدید است.
مکث
تأثیر مستقیم کووید-19 بر مغز انسان
در اوایل همه گیری، متخصصان به این نتیجه رسیدند که کووید میتواند منجر به سکته مغزی، خونریزی مغزی، روان پریشی، مننژیت و مجموعهای از مشکلات سیستم عصبی مرکزی شود. این یافتهها اغلب مبتنی بر بررسی بیماران فوت شده بود، بنابراین دشوار بود که بدانند آیا این شرایط ناشی از التهاب بیش از حد و لخته شدن خون ناشی از یک بیماری شدید است یا اینکه کرونا ویروس بهطور خاص بر مغز تأثیر میگذارد. این نگرانیها، زمانی که محققان دانشگاه آکسفورد یافتههای مطالعهای را منتشر کردند که در آن اسکنهای MRI مغز قبل و بعد از سال2020 را با هم مقایسه کردند، افزایش یافت. این اسکنها نشان از کاهش اندازه مغز در مقایسه با افراد غیرمبتلا داشت. بازماندگان کووید همچنین کاهش شناختی بیشتری را براساس عملکردشان در انجام وظایف پیچیده نشان دادند. هنوز خیلی زود است که بگوییم آیا این تغییرات خوش خیم هستند یا اینکه آیا این تغییرات پیشرونده هستند و مستعد ابتلا به بیماریهای عصبی غیرقابل درمان مانند آلزایمر و بیماری پارکینسون هستند. اگرچه شواهدی برای دومی در حال ایجاد است. این هفته، محققان آکسفورد نشان دادند که احتمال تشخیص اختلالات روان پریشی، زوال عقل، مه مغزی، صرع و تشنج 2 سال پس از کووید بیشتر از سایر عفونتهای تنفسی باقی مانده است.