خدایا، پناه می‌برم به تو از شورِ آزمندی و تندی خشم و چیرگی حسد و کم طاقتی و ناخرسندی از روزی مقدر و تندخویی و زیاده‌روی در لذت‌جویی و پافشاری بر باطل، و پیروی هوای نفس و سرپیچی از راه راست و فرو رفتن در خواب غفلت و کوشش بیش از نیاز و برگزیدن باطل به جای حق و پافشاری بر گناه و کوچک‌نمایی خطا و بزرگ‌نمایی طاعت.
پناه می‌برم به تو از به‌خود نازیدنِ توانگران و خوار شمردن درویشان و بدرفتاری با زیردستان و ناسپاسی در حق آن کس که به ما نیکی کرده است.
و به تو پناه می‌بریم از اینکه در دل، خیال فریب کسی را بپروریم و شیفته کردار خود شویم و آرزوهای دور و دراز کنیم.
به تو پناه می‌بریم از اسراف کردن و نیافتن روزی به مقدار نیاز.
به تو پناه می‌بریم از بدسرشتی و ناچیز شمردن گناهان کوچک.خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به رحمت خود، من و همه مردان و زنان با ایمان را از آنچه گفته شد، در امان دار، ای مهربان‌ترین مهربانان.
بخشی از دعای هشتم صحیفه سجادیه
پناه می‌برم به تو
در همینه زمینه :
