دلاوران خان‌طومان

حامد یزدانی؛ روزنامه‌نگار

5شهید، 5مبارز. بالاخره بعد از سال‌ها دوری آمدند. شهید عبدالله اسکندری، شهید رحیم کابلی، شهید مصطفی تاش موسی، شهید محمدامین کریمیان، شهید عباس آسمیه.همگی‌شان دلاورانی بودند که برای دفاع از حریم اهل‌بیت(ع) راهی سوریه شده بودند. جنگیدند و دفاع کردند و سرانجام به شهادت رسیدند. پیکرشان سال‌ها در دیار شام به امانت ماند؛ نزد بانوی کریمه. اما امسال به لطف همان بانو درست در ایام محرم به آغوش میهن بازگشتند.

شهید آسمیه ؛ حامی مستمندان

شهید عباس آسمیه در سال 1368به دنیا آمد. بعد از اخذ مدرک دیپلم در بخش هوا و فضای سپاه مشغول خدمت شد. فارغ‌التحصیل رشته مدیریت بازرگانی دانشگاه آزاد قزوین بود. علاقه‌اش به علوم اسلامی باعث شد پی مطالعه کتاب‌های حوزوی برود. آسمیه به‌عنوان یکی از نیروهای سپاه پاسداران خدمت می‌کرد و تبحر زیادی در تیراندازی داشت. دوستان شهید آسمیه او را فردی انسان‌دوست معرفی می‌کنند. به‌گفته رفقای قدیمی، عباس عادت داشت نیمی از حقوق ماهانه‌اش را صرف امور خیریه و بخش دیگری از درآمدش را برای بیمار سرطانی و بچه‌ یتیم صرف کند. آسمیه بدنی ورزیده داشت. او هم در رشته‌های ورزشی رزمی و باستانی و هم دوی سرعت از ورزشکاران زبده به شمار می‌آمد. از نظر فنون نظامی هم همینطور دوره‌های قناسه جدید و توپ 23را هم آموزش دیده بود. با شروع حمله تکفیری‌ها برای اعزام به سوریه اقدام کرد. در دی‌ماه سال 94هم راهی دیار پربلا شد. چند روز بعد از رفتنش حین درگیری با داعشی‌ها در 21دی‌ماه سال 1394در سن 26سالگی در حلب به شهادت رسید. آسمیه به وقت پرواز به‌سوی خدا فقط 26سال داشت. پیکرش بعد از 8سال توسط مرکز ژنتیک سپاه شناسایی و به میهن بازگشت.

شهید کریمیان؛دل کنده از دنیا و زیبایی‌هایش

شهید محمدامین کریمیان سال ۱۳۷۳ در روستای حاجی کلا بابلسر به دنیا آمد و در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شد. او به‌دلیل علاقه زیادی که به دروس حوزوی داشت برای ادامه تحصیل به قم رفت و در آنجا ساکن شد. با شروع جنگ در سوریه کریمیان ابتدا به لبنان رفت و در قسمت تبلیغات مشغول فعالیت شد و بعد از مدتی از لبنان به سوریه رفت. او چند صباحی در سوریه ماند سپس به قم بازگشت. اما دلش طاقت نیاورد و به جبهه فاطمیون پیوست و همراه با دیگر همرزمانش دوباره به سوریه رفت. شهید کریمیان در 27خرداد سال 1395بعد از 2روز پی در پی درگیری با گروه‌های تکفیری در شهر حلب از ناحیه پا و سینه مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در سن 22سالگی به شهادت رسید. در بخشی از وصیت‌نامه‌اش آمده است: «من از این دنیا با همه زیبایی‌اش می‌روم و همه آرزوهایم را رها می‌کنم اما به ولایت و حقانیت علی ابن ابی‌طالب و خداوندی خدا یقه‌تان را می‌گیرم اگر امام خامنه‌ای را تنها بگذارید.اگر از سرهای ما کوه درست کنند هرگز نخواهیم گذاشت روزی نسل‌های بعدی در کتاب تاریخشان بخواندن امام خامنه‌ای مثل جدش حسین(ع) تنها ماند.»

شهید کابلی؛ شهادت با زبان روزه

شهید رحیم کابلی از شهدای مدافع حرم شهرستان بهشهر مازندران است. زمان تولدش به سال 1342برمی‌گردد. کابلی از دوم دبیرستان به جبهه اعزام شده بود. تقریباً از اول تا آخر جنگ حضور داشت. او از نیروهای پاسدار لشکر 25کربلا بود و بعد از جنگ هم زیاد به ماموریت کاری می‌رفت. کابلی رفاقت صمیمی با شهید محمد بلباسی داشت. این دو شهید بزرگوار از فعالان اردوی راهیان نور بودند و بیشتر به مناطق جنگی جنوب سفر می‌کردند. شهید کابلی در راهیان نور خود را خادم الشهدا می‌دانست و کار روایتگری هم انجام می‌داد. او با اینکه بازنشسته شده بود اما داوطلبانه به سوریه رفت و در واقع جزو پیشکسوتان مدافع حرم به شمار می‌آمد. در واقع فرمانده محور بود و توانسته بود ارتباط خوبی با نیروهای جوان مدافع حرم برقرار کند و اطلاعات نظامی خود را در اختیار آنها بگذارد. او همیشه به دیگران سفارش می‌کرد در گفتار و عمل خود پشتیبان ولایت فقیه باشند. از ویژگی‌های بارز شهید کابلی می‌توان به ولایتمداری او اشاره کرد و اینکه به اقامه نماز اهمیت خاصی می‌داد. شهید همیشه در طول سال روزه دار بود و سرانجام در 17اردیبهشت سال 1394با زبان روزه به شهادت رسید.

شهید تاش موسی؛ مردمدار و رئوف

شهید مصطفی تاش موسی، نخستین شهید مدافع حرم شهرستان رامسر است. شناسنامه او تاریخ تولدش را سال 1349نشان می‌دهد. شهید تاش موسی از آنجا که فرزند ارشد خانواده بود و 8خواهر و برادر داشت برای کسب روزی کار می‌کرد تا کمک خرج پدر باشد. او دوران تحصیلات خود را در چند کیلومتری محل سکونت خود در روستای دیگری گذراند. هنوز به سن تکلیف نرسیده بودند که به جبهه رفت. مدت زیادی هم در مناطق جنگی حضور داشت. حتی سال 1365هم در کردستان و عملیات کربلای 10بر اثر اصابت ترکش از ناحیه دست و پا مجروح شد. شهید تاش موسی در سال 1367به نیروی سپاه پیوست و در تیپ چالوس لشکر 25کربلا مشغول فعالیت شد. او بعد از بازنشستگی از طریق قرارگاه قدس به سوریه رفت و در 22بهمن سال 1394به شهادت رسید. از ویژگی‌های بارز این شهید می‌توان به مهربانی و صمیمیت او با مردم اشاره کرد. کسانی که او را می‌شناسند از مردمداری و رافت او می‌گویند و لبخند همیشگی‌اش که هیچ وقت و در هیچ شرایطی از صورت او محو نمی‌شد.