عبور از آتلانتیک و فتح سرزمین نو

محمدرضا مرادی؛ تحلیلگر سیاسی

در سال‌های پایانی سده پانزدهم میلادی بود که سرانجام پس از 781سال، آخرین بقایای حکومت اسلامی در سرزمین اندلس در برابر تهاجم مسیحیان شکست خورد و مردمان مسلمان آن به خاک و خون کشیده و بیش از 12هزار نفر از آنان به بردگی برده شدند!
ثروت به‌دست آمده از غارت اندلس کافی بود تا ابزارهای لازم برای تحقق رویاهای اروپاییان برای دستیابی به ثروت شرق را فراهم آورد.
 در همین سال بود که کریستف کلمب توانست سفر ماجراجویانه خود را برای دستیابی به هند آغاز کند؛ درحالی‌که دربار اسپانیا حمایت مالی این سفر را تامین کرده بود.
در این مقطع تاریخ، اسپانیا و پرتغال 2قطب مهم استعمارگری اروپاییان بودند که یکی تلاش کرد تا پس از عبور از اقیانوس اطلس به شرق برسد و دیگری دور زدن آفریقا را برگزید تا به ثروت هند دست یابد.
 دیری نگذشت که پاپ نیز بر این لشکرکشی‌ها، مهر تأیید زد و در عهدنامه‌ای مشهور، شرق زمین را به پرتغال و غرب آن را به اسپانیا واگذار کرد تا بتوانند با آسودگی‌خاطر به غارت این سرزمین‌ها بپردازند.
کلمب که از مدت‌ها قبل سودای دستیابی به ثروت شرق را در سر می‌پروراند، تلاش کرد تا هزینه سفر خود را از طریق یکی از دربارهای اروپایی تامین کند، اما درخواستش در دربارهای انگلیس و فرانسه رد شد، اما در نهایت فردیناند، پادشاه اسپانیا و ملکه ایزابل از سفرش پشتیبانی کردند. برخی معتقدند که بخش قابل ملاحظه‌ای از هزینه سفر کلمب را یهودیان صاحب‌نفوذ در دربار اسپانیا تأمین کرده‌اند.
کلمب در مسیر دستیابی به هند، به سرزمینی پا نهاد که اروپاییان پیش‌تر به آن سرزمین، راه نیافته بودند! او 4بار به جزایر دریای کارائیب این سرزمین سفر کرد و در نهایت نیز هنگام مرگ گمان داشت که به هند رسیده است (آسیا را هند هم می‌خواندند) و بدین‌سان بود که دروازه فتح و اشغال سرزمینی 4برابر اروپا پیش روی انسان غربی گشوده شد!
حضور کلمب در این سرزمین با غارت و جنایت همراه بوده است. وی در سفرنامه‌اش درباره‌ سرخپوستان بومی می‌نویسد: «آنها اندامی تنومند، جثه‌های قوی و چهره‌های جذاب داشتند... . آنها سلاح به‌دست نمی‌گیرند و آن را هم نمی‌شناسند... . نوکران خوبی هستند... . تنها 5نفر کافی بود که آنها را مطیع خود کنیم تا هرچه را می‌خواستیم انجام دهند.»