تقویم / زادروز/جاذبه آقای کارگردان

برای ما نام ویتوریو دسیکا با فیلم دزد دوچرخه عجین شده. دسیکا متولد ۷ژوئیه۱۹۰۱ در سورای ایتالیا است. از سال۱۹۲۳ کار در تئاتر را آغاز می‌کند. سال۱۹۳۰ با ماریو کامرینی آشنا می‌شود و بار دیگر در فیلم سینمایی ظاهر می‌شود اما همچنان کار در تئاتر را ادامه می‌دهد و در سال۱۹۴۹ به همراه همسرش جودیتا ریسونه و سرجیو توفانو گروه تئاتری خود را تشکیل می‌دهند که بیشتر در نمایش‌های کمدی فعالیت داشت. دسیکا بازیگر بزرگی بود، اما کارگردانی فیلم‌های دوست داشتنی و شاهکاری مثل «معجزه در میلان»، «واکسی»، «دیروز، امروز، فردا» و «گل آفتابگردان» نام او را بر سر زبان‌ها انداخت. او نقش پر‌رنگی هم در تثبیت جریان نئورئالیسم ایتالیا داشت که همین فیلم «دزد دوچرخه» نماینده‌اش است. فدریکو فلینی(کارگردان) روایت جذابی از نخستین دیدارش با این مرد تأثیرگذار سینمای ایتالیا دارد: «تهیه‌کننده‌ام سر فیلم ولگردها از من تمنا می‌کرد فیلم را اینطور بدون ستاره و اسم معروف نسازم. اصرار داشت بروم سراغ ویتوریو دسیکا و قانعش کنم توی فیلم بازی کند. به این ترتیب بود که یک شب زمستانی به دیدن دسیکا رفتم. داشت فیلم ایستگاه راه‌آهن را فیلمبرداری می‌کرد. قرار ملاقاتمان در یک واگن درجه یک بود که روی ریل گاراژ، بسیار دورتر از سکوهای قطار قرار داشت. هرگز او را از نزدیک ندیده بودم. جاذبه مخملی و نقره‌فام شخصیتش در کنار صدای نی مانند و تا حدی موزونش، همان بود که روی پرده داشت. دسیکا هم توانسته بود در زندگی، همان کیفیت با نشاط و دست‌نیافتنی را حفظ کند. کیفیتی که موجب می‌شود برخی از موجودات در اعماق جادوی آینه‌ها، یا جلوه‌ای پری‌وار دیده شوند. چیزی که رسیدن به آن محال به‌نظر می‌رسد. فوق‌العاده دلنشین و جذاب. با جذابیتی که انگار کارش بود، فلسفه‌اش بود.»