اشک شوق 5 محکوم قصاص

الهه فراهانی، روزنامه‌نگار

یک زن، 3مرد و یک جوان افغان که به اتهام قتل به قصاص محکوم شده و سال‌ها پشت میله‌های زندان بودند با تلاش ویژه تیم صلح و سازش دادسرای جنایی تهران و وساطت خیرین از مجازات مرگ گریختند و صبح دیروز از زندان آزاد شدند.
به‌گزارش همشهری، صبح دیروز یک زن و 4مرد محکوم به قصاص از زندان به دادسرای جنایی تهران منتقل شدند؛ چرا که قرار بود مقدمات آزادی آنها فراهم شود.
هرکدام از آنها سرنوشت متفاوتی داشتند و در جریان حادثه‌های جداگانه دست به جنایت زده بودند. آنها بیش از 10سال در زندان بودند، حکم قصاص‌شان قطعی شده و تا یک قدمی چوبه دار هم رفته بودند اما رفتاری که در زندان داشتند و پشیمانی و توبه‌شان از جنایتی که مرتکب شده بودند باعث شد که تلاش‌ واحد صلح و سازش دادسرای جنایی تهران برای نجات آنها از قصاص آغاز شود؛ تلاش‌هایی که زیرنظر محمد شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی تهران تا صبح دیروز ادامه داشت و در نهایت اولیای دم قبول کردند که در ازای دریافت دیه از مجازات این محکومان بگذرند. با این حال هر پنج محکوم به قصاص به‌دلیل عدم‌توانایی در پرداخت دیه همچنان در زندان بودند تا اینکه با وساطت خیرین و پادرمیانی 2خواننده و یک بازیگر معروف، مبلغ دیه در این 5پرونده جنایی فراهم و به اولیای دم پرداخت شد و صبح دیروز هر 5زندانی پس از گذشت سال‌ها از زندان آزاد شدند و به آغوش خانواده هایشان بازگشتند.

تماس از زندان
یکی از محکومانی که دیروز از زندان آزاد شد، مردی بود که به اتهام قتل همسرش به قصاص محکوم شده بود.
محمد شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی در جلسه دیروز گفت: این مرد به قصاص محکوم شده بود که مدتی قبل و با تلاش تیم صلح و سازش دادسرا تمامی اولیای دم جز یک نفر رضایت دادند. تنها یکی از اولیای دم هنوز رضایت نداده بود و از طرفی به تازگی به زندان افتاده بود که خوشبختانه موفق شدیم رضایت او را هم در آخرین لحظات جلب کنیم. در ادامه جلسه سرپرست دادسرا با این فرد که به اتهام حمل مواد‌مخدر در زندان بود تماس تصویری گرفت و وی از طریق ویدئو کنفرانس اعلام کرد که قاتل را بخشیده است.
به‌گفته محمد شهریاری، تلاش و اقدام نیکوکارانه خیرین باعث شد که این زندانی آزاد شود و این در حالی است که خیرین تلاش می‌کنند بعد از آزادی، شرایط کار نیز برای محکومان به قصاص فراهم کنند.

محبت ایرانیان را هرگز فراموش نمی‌کنم
«من سال‌ها قبل جان یک زن ایرانی را گرفتم و زیر تیغ بودم اما خیرین ایرانی به من زندگی بخشیدند و من این محبت را هرگز فراموش نخواهم کرد.» این گفته‌های یکی از زندانیانی است که دیروز، ‌بعد از 17سال از زندان آزاد شد. وی که اهل کشور افغانستان است می‌گوید: وقتی به زندان افتادم 22ساله بودم و حالا 39ساله‌ام. من دریکی از روستاهای افغانستان زندگی می‌کردم. والدین و خواهر و برادرم وقتی 15 ساله بودم درجنگ طالبان درافغانستان کشته شدند و من قاچاقی به ایران آمدم تا کار کنم و بعد راهی افغانستان شوم اما به سرنوشت عجیبی دچار شدم. در جریان درگیری با یک زن ایرانی بر سر پول، جانش را گرفتم و به زندان افتادم. پس از آن خانواده‌اش درخواست قصاص کردند اما من در این سال‌ها در زندان توبه کردم و هیچ خطایی مرتکب نشدم.
او ادامه می‌دهد: هیچ‌کسی را در ایران نداشتم و در این 17سال حتی یک نفر هم به ملاقاتم نیامد. اما خانواده من زندانیان بودند و هر روز با خدا راز و نیاز می‌کردم تا اینکه شنیدم تیم صلح و سازش دادسرای جنایی تهران خانواده مقتول را راضی به دریافت دیه کرده‌اند. باورم نمی‌شد که از چوبه دار فاصله گرفته‌ام و بعد متوجه شدم خیرین پول دیه مرا هم پرداخت کرده‌اند و من امروز زندگی و آزادی‌ام را مدیون محبت ایرانیان هستم که به من جان دوباره بخشیدند.

آزادی رؤیای دست نیافتنی بود
3مرد ایرانی که دیروز دستبند اتهامی از دستانشان باز شده و آزاد شدند، درحالی‌که اشک شوق می‌ریختند گفتند که آزادی رؤیای دست نیافتنی برایشان بوده است. یکی از آنها مهرسال 85همسرش را به قتل رساند و در آستانه قصاص بود. وی گفت: به خاطر سرکار رفتن همسرم جرو بحث کردیم و نمی‌دانم چه شد که از کوره در رفتم و جانش را گرفتم اما در همه این سال‌ها مجازاتش را کشیدم. هربار مردم و زنده شدم و نمی‌دانید هر لحظه چقدر برایم سخت گذشت. بارها مرگ را مقابل چشمانم دیدم و حالا باورم نمی‌شود که قرار است آزاد شوم و آزادانه زندگی کنم. دلم می‌خواهد در راه خیر قدم بردارم و مانند افرادی که بدون هیچ چشمداشتی به من کمک کردند، به افراد نیازمند، خدمت کنم.
یکی دیگر از زندانیان مردی بود که مادر و خواهرش را در جریان یک درگیری خانوادگی و بر سر عصبانیت و عدم‌کنترل خشم، در سال 82به قتل رساند.
وی به خبرنگار همشهری گفت: هر هفته دست و پایم می‌لرزید از اینکه مبادا نام من در فهرست اعدامی‌ها باشد و دیگر طلوع روز بعد را نبینم. این جمله‌ها به ظاهر شاید خیلی ساده باشد اما هیچ‌کس جز یک فردی که زیر تیغ است درکش نمی‌کند. اینکه هربار بمیری و دوباره زنده شوی خیلی وحشتناک است. من هر هفته قصاص شدم و دوباره زنده شدم تا اینکه شنیدم پدر و خواهرم رضایت داده‌اند. آن زمان نور امید در دلم روشن شد تا امروز که آزاد شده‌ام. وی ادامه می‌دهد: خیرین برایم کار پیدا کرده‌اند و می‌خواهم پس از آزادی به زندانیانی که سرنوشت مشابه من دارند کمک کنم تا آنها هم به زندگی برگردند.آنهایی که مانند من از بزرگ‌ترین اشتباهی که مرتکب شده‌اند، پشیمان هستند.
آخرین زندانی که دیروز آزاد شد، مرد کامیون‌داری بود که 14سال قبل با جوان موتور سوار درگیر شده و او را زیر گرفته بود. پس از آنکه دستبند اتهامی از دستان وی باز شد، همسر و فرزندانش به آغوش او رفتند و اشک شوق ریختند. آنها از خیرین و تیم صلح و سازش تشکر کردند و زندگی پدرشان را مدیون زحمات خیرین دانستند. از سوی دیگر مرد زندانی نیز پس از آزادی گفت که در زندان هر روز قرآن می‌خوانده و امیدوار بوده است که شاید روزی بخشیده شود و بتواند به آغوش خانواده‌اش برگردد. او گفت:‌ در همه این سال‌ها کنارشان نبودم تا بزرگ شدن بچه‌هایم را ببینم و از امروز تا زمانی که نفس می‌کشم می‌خواهم این همه سال نبودنم را جبران کنم.