جهان
محدودیت برای قرضی‌ها
فیفا می‌خواهد دست باشگاه‌ها را برای دستی دادن بازیکنان‌شان به باشگاه‌های دیگر ببندد
باشگاه‌های بزرگی مثل چلسی، منچستر‌سیتی، رئال‌مادرید و خیلی‌های دیگر هرساله اقدام به جذب یا پرورش بازیکنان مستعد می‌کنند تا مگر در آینده یک مسی یا رونالدویی از بین‌شان در بیاید. جذب بازیکنان در سنین پایین با قیمت‌های کم، یک سیاست دنباله‌دار است. آنها بازیکنان مستعد را جذب می‌کنند و مدتی قرض می‌دهند تا پخته شوند و اگر چیزی ازشان درنیامد، بازیکن را آزاد می‌کنند یا به فروش می‌رسانند. فیفا و یوفا برای آنکه باشگاه‌های بزرگ، فوتبال را از استعدادها خالی نکنند، همواره محدودیت‌هایی درنظر گرفته‌اند. ازجمله محدودیت‌ها می‌توان به ممنوعیت جذب بازیکن زیر 16سال از کشورهای غیرعضو اتحادیه اروپا یا سقف در قرض دادن یا گرفتن بازیکن اشاره کرد. محدودیت‌ها در رابطه با قرض دادن بازیکنان شدیدتر هم شده. فیفا در مورد نقل‌وانتقالات قرضی بازیکنان قوانینی جدید وضع کرده که از دیروز لازم‌الاجرا شده است. این قوانین با هدف جمع شدن بازیکنان بااستعداد جوان در یک تیم و تبدیل شدن باشگاه‌های کوچک‌تر به‌عنوان تغذیه‌کننده باشگاه‌های بزرگ‌تر است. از این پس باشگاه‌ها برای نقل‌وانتقال بازیکنان به‌صورت قرضی (چه واگذاری بازیکنان و چه جذب آنها) محدودیت‌هایی خواهند داشت که البته این محدودیت‌ها حالت تدریجی خواهند داشت و پس از 3سال به حداکثر خود می‌رسند. در سال نخست هر باشگاه می‌تواند حداکثر 8بازیکن قرض بدهد و حداکثر 8بازیکن هم به‌صورت قرضی جذب کند. در سال دوم این محدودیت به 7بازیکن کاهش پیدا می‌کند و از سال سوم به بعد دیگر هیچ باشگاهی اجازه نخواهد داشت بیش از 6بازیکن قرض بگیرد یا قرض بدهد.
از طرفی، طبق قانون جدید یک‌بازیکن در طول یک فصل نمی‌تواند برای بیش از 2تیم به‌صورت قرضی بازی کند. همچنین حداقل زمان قرارداد قرضی یک‌بازیکن حدفاصل میان 2پنجره نقل‌وانتقالات و حداکثر زمان آن هم یک‌سال خواهد بود. علاوه بر این، حداکثر تعداد بازیکنانی که در طول یک فصل می‌توانند میان 2باشگاه به‌صورت قرضی رد و بدل شوند، 3مورد خواهد بود؛ این یعنی 2باشگاه در طول یک‌فصل حداکثر می‌توانند 3بازیکن به یکدیگر بدهند و 3بازیکن قرضی بگیرند.
از میان بازیکنان سرشناسی که قرضی تیم‌شان را ترک کردند و سپس درخشیدند و در تیمهای جدید به ستاره تبدیل شدند، می‌توان به اودگارد، محمد صلاح، کوین دی‌بروینه و لوکاکو اشاره کرد.
باشگاه آتالانتا فصل گذشته 64بازیکن قرضی در تیمهای دیگر داشت. هم‌اکنون 2بازیکن سرشناس از این تیم به نام کریستین رومبرو و گولینی با بند خرید راهی تاتنهام شده‌اند. تیم شهر برگامو که 11سال پیش به سری‌آ برگشته، با استفاده از همین سیاست و جذب استعدادهای گمنام به پیشرفت زیادی رسیده و 3فصل پیاپی سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را به‌دست آورده. یک تیم دیگر ایتالیایی به نام جنوا که قدیمی‌ترین باشگاه این کشور محسوب می‌شود با 38بازیکن قرضی در تیمهای دیگر در رده دوم قرار دارد. باشگاه‌های سرشناس‌تری مانند رئال‌مادرید و اتلتیکومادرید نیز فصل گذشته به‌ترتیب 26و 24بازیکن داشتند که در تیمهای دیگر بازی می‌کردند. رئال بازیکنانی مثل براهیم دیاس، آلوارو اودریوسولا، رینیر، کوبو، بورخا مایورال و خیلی‌های دیگر را به تیمهای دیگر قرض داده بود. در سال‌های قبل‌تر هم اودگارد، سبایوس، کارواخال و کاسمیرو بودند که وقتی پخته شدند برگشتند یا با قیمتی خوب به فروش رفتند. سرخیو رگیلون، اشرف حکیمی و تئو ارناندس هر3 مدافعان کناری بااستعداد رئال‌مادرید بودند که ابتدا قرض داده شدند اما در نهایت نتوانستند به این تیم برگردند و در تیمهای دیگر ستاره شدند. اما در بارسلونا کمتر این اتفاق می‌افتد. ترینکائو و پیانیچ قرضی رفتند و آداما ترائوره قرضی جذب شد.
بازیکنانی که با قرارداد قرضی مدتی در تیمی بزرگ درخشیدند اما نماندند زیاد سراغ داریم. هنریک لارسون سوئدی زمانی در اواخر فوتبالش از هلسینگبورگ به منچستر‌یونایتد رفت و کولاک کرد. آدبایور و چیچاریتو در 2نیم‌فصل متفاوت به رئال‌مادرید رفتند و گل‌های مهمی زدند اما قراردادشان قطعی نشد. ژرژ وه‌آ از میلان به چلسی رفت، لوکاکو از چلسی به وست‌بروم و سپس به تیمهای زیادی رفت و در نهایت امسال دوباره از چلسی به اینترمیلان قرض داده شده. گندوزی همین چند روز پیش قرارداد قرضی‌اش را با مارسی قطعی کرد و از این طریق 11میلیون یورو به آرسنال پول رساند. یورگن کلینزمان جزو نخستین خارجی‌هایی بود که لیگ برتر را به جذابیت امروزش رساندند. او از سمپدوریا به تاتنهام رفته بود.
در همینه زمینه :
