حضور مترجم زبان اشاره در مرکز درمانی

بهروز قلی‌پور-  روزنامه‌نگار

مرکز درمانی حضرت ابوالفضل(ع) شهر اصفهان برای نخستین‌بار در کشور یک مترجم زبان اشاره را برای پل ارتباطی بین بیماران ناشنوا، پزشکان و کارکنان مرکز به‌کار گرفت. به گزارش همشهری، ناشنوایی پنهان‌ترین نوع معلولیت و شاید بتوان گفت پیچیده‌ترین نوع آن است؛ زیرا فرد ناشنوا علاوه بر معلولیت ناشنوایی به‌طور معمول از زبان گویایی و گفتاری هم محروم است. زبان اول ناشنوایان زبان اشاره است، اما از آنجایی که افراد شنوا این زبان اشاره را بلد نیستند در ارتباط با ناشنوایان به مشکل برمی‌خورند؛ به همین دلیل یکی از نیازهای اساسی ناشنوایان دسترسی به مترجم است و می‌توان مترجم زبان اشاره را پل ارتباطی بین افراد ناشنوا و افراد شنوا دانست. افراد شنوا در مراجعه به پزشک به‌خوبی می‌توانند حالات خود را برای پزشک توصیف کنند و به سؤالات پزشک جواب دهند؛ حدود ۶۰ تا ۷۰درصد تشخیص درست پزشک به توضیح بیمار برمی‌گردد، اما با نبود مترجم و بلد نبودن زبان اشاره، پزشک به‌خوبی نمی‌تواند درد ناشنوایان را متوجه شود. با توجه به همین مشکل با پیگیری مستمر انجمن خانواده ناشنوایان اصفهان و هماهنگی این انجمن با مرکز درمانی حضرت ابوالفضل(ع)، برای نخستین‌بار در کشور طرح حضور مترجم زبان اشاره کلید خورد. هم‌اکنون ۱۱مترجم آماده برای خدمت‌رسانی به ناشنوایان در این مرکز به‌صورت 2شیفت حضور دارند. مدیر دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری اصفهان در مراسم آغاز به‌کار مترجم‌های زبان اشاره در مرکز درمانی حضرت ابوالفضل(ع) گفت: فرصت برابر یکی از مطالباتی است که در دنیا مطرح شده و هر سال شعارهایی در زمینه حقوق معلولان با توجه به این مطالبه مطرح می‌شود. مسعود مهدویان‌فر افزود: این اتفاق گام خوبی بود تا افراد ناشنوا بتوانند راحت با کادر درمان ارتباط بگیرند و درمان راحت و آسان‌تری داشته باشند و مایه خرسندی ماست که برای نخستین‌بار در کشور و شهر ما چنین اتفاقی می‌افتد. مدیرکل بهزیستی اصفهان نیز در این مراسم که با امضای تفاهمنامه میان انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان و درمانگاه خیریه حضرت ابوالفضل(ع) همراه بود، گفت: از انجمن خانواده ناشنوایان برای یک مطالبه اجتماعی سپاسگزاریم و این اتفاق که برای نخستین‌بار در کشور رخ می‌دهد، بسیار عالی است. ولی‌الله نصر افزود: طبق بند۲ قانون حمایت از حقوق معلولان موضوع مناسب‌سازی مطرح است و همه افراد دارای معلولیت باید در جامعه بتوانند خیلی آسان‌تر از حال حاضر نیازهای خود را رفع کنند.