از قدیم گفته‌اند وقتی پیر می‌شویم، رفتارمان درست مثل کودکان می‌شود. شاید این مثل در بسیاری موارد مصداق داشته باشد اما این دلیل نمی‌شود اطرافیان افراد سالمند با او مثل کودک رفتار کنند. در واقع نیازهای روانی و جسمی سالمندان آنها را شبیه کودکان می‌کند ولی واقعیت این است که سالمندان افرادی باتجربه‌اند و باید عزت نفس‌شان در هرحالی رعایت شود. نباید به سالمندان امر و نهی کرد. حتی شأن والای سالمندان ناتوان نیز باید به خوبی رعایت شود. برخی به گمان اینکه مراقبت از سالمندان ساده است با یک نگرش سنتی با آنها رفتار می‌کنند. برخی از این رفتارها مناسب سن سالمندمان چه سالمند سالم و چه سالمند بیمار نیست. گاهی به همان روشی که از کودکان‌مان مراقبت می‌کنیم با سالمندان‌مان برخورد می‌کنیم و فراموش می‌کنیم ما نمی‌توانیم والد پدر و مادر خود باشیم. تفاوت‌های زیادی بین مراقبت از سالمندان و کودکان وجود دارد. رفتار مناسب با سالمند باید در تک‌تک رفتارهای ما نمود داشته باشد. به یاد داشته باشیم هرکدام از ما به‌احتمال زیاد روزگار سالمندی را تجربه خواهیم کرد، پس خوب است با سالمندان اطرافمان چنان باشیم که دوست داریم بعدها با ما آنطور رفتار کنند.
سالمندان، کودک نیستند
در همینه زمینه :
