جواد منصوری، از مبارزان قبل از انقلاب گفت: بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاقی افتاد که برای نیروهای معاند و خارج از خط انقلاب قابل پذیرش و تحمل نبود. تأسیس حزب فراگیر و بزرگ جمهوری اسلامی و رهبری آن از سوی شهید بهشتی، برای نظام یک پشتوانه مردمی، آن هم از نوع تشکیلاتی خلق کرده بود. منصوری ادامه داد: سران مخالف انقلاب برای ترور بهشتی در خرداد سال 60از عبارت «قطع رأس نظام» استفاده کردند؛ چرا که با حذف بهشتی هم قوه قضاییه زده می‌شود، هم حزب جمهوری اسلامی و هم آینده رهبری. بنابراین وقتی او را به شهادت رساندند منافقین با پز و افتخار فریاد زدند که انقلاب را بی‌آینده کردیم.
این مبارز سابقه‌دار انقلاب اسلامی بیان کرد: بهشتی گرچه در گفت‌وگو و دیالوگ برقرار کردن توانایی داشت و این صفت از ابعاد مثبت او است اما به هیچ وجه در مبانی و عقاید اصلی سازش‌پذیر نبود. اگر او با سران حزب توده به گفت‌وگو می‌نشست اصلا و ابدا به‌معنای این نبود که او با عقاید مادی‌گرایانه آنان موافق بوده یا آن را تأیید می‌کند. حقیقت ماجرا این است که بهشتی در یک سیر تربیتی مهمی برای جامعه قدم برداشته بود که در رشد سیاسی و فرهنگی آنان نقش اساسی ایفا می‌کرد./ الف
بهشتی، در اصول اهل سازش نبود
در همینه زمینه :
