فضا
یک ماهواره کوچک راه ماموریت آرتمیس را هموار می‌کند
ماهواره کپستون ناسا قرار است امروز به فضا پرتاب شود و در یک ماموریت رهیاب برای برنامه آرتمیس که به‌دنبال بازگرداندن انسان به ماه است، به مدار ماه سفر کند. در واقع این ماهواره کوچک آماده است تا زمینه را برای اتفاقات بسیار بزرگ‌تر فراهم کند: «یک ایستگاه فضایی کامل قمری». به گزارش گیزمودو، کپستون با سوار شدن بر موشک الکترون شرکت Rocket Lab از مجتمع پرتاب 1این شرکت خصوصی در ماهیا واقع در نیوزیلند به پرواز در خواهد آمد. راکت لب 2 ماه پیش زمانی که با استفاده از یک هلیکوپتر اقدام به گرفتن یک موشک تقویت‌کننده در حال سقوط کرد، خبرساز شد. پرتاب کپستون ساعت 6صبح به وقت سواحل‌شرقی آمریکا در 27ژوئن برنامه‌ریزی شده است و پوشش زنده این رویداد نیز یک ساعت زودتر شروع می‌شود.
تقریبا یک هفته پس از ماموریت کپستون، سفر این کاوشگر از طریق تجسم داده‌های سه بعدی تعاملی ناسا با نام «چشمان منظومه شمسی» در دسترس خواهد بود. در این ماموریت یک ماهواره به اندازه مایکروویو به مدار هاله‌ای مستطیلی نزدیک (NRHO) در اطراف ماه ارسال می‌شود. این ماهواره نخستین ماهواره‌ای خواهد بود که مسیر خود را در اطراف این مدار منحصر به فرد ماه طی می‌کند و آن را برای نقشه دروازه ماه برنامه‌ریزی شده آزمایش می‌کند. دروازه ماه ایستگاه فضایی کوچکی است که قرار است امکان حضور پایدار انسان در ماه را فراهم کند.
NRHO از این نظر خاص است که در آن جاذبه گرانش ماه و زمین در تعامل است. به‌گفته ناسا، این مدار از نظر تئوری، فضاپیما را در یک نقطه گرانشی در مداری تقریبا پایدار به دور ماه نگه می‌دارد. بنابراین NRHO از این نظر ایده آل است؛ چراکه به سوخت کمتری نسبت به مدارهای معمولی نیاز دارد و به ایستگاه فضایی پیشنهادی ماه اجازه می‌دهد تا یک خط ارتباطی ثابت با زمین داشته باشد. اما قبل از اینکه ناسا دروازه خود را در این مدار کاملا بیضی شکل بسازد، آژانس فضایی از کپستون- متعلق به شرکت Advanced Space مستقر در کلرادو - برای آزمایش مدل‌های مداری خود استفاده خواهد کرد. 6روز پس از پرتاب کپستون از زمین، مرحله بالایی موشک الکترون، ماهواره کپستون را در سفر خود به ماه رها می‌کند. پس از این اتفاق مکعب 25کیلوگرمی بقیه سفر 4 ماهه خود را به‌صورت انفرادی انجام خواهد داد. زمانی که کپستون به ماه رسید، دینامیک مدار خود را برای حدود 6 ماه آزمایش خواهد کرد. این ماهواره همچنین برای آزمایش فناوری ناوبری فضاپیما به فضاپیما و قابلیت‌های برد یک طرفه استفاده خواهد شد و در نهایت می‌تواند نیاز فضاپیماهای آینده را برای ارتباط با کنترل کننده‌های ماموریت از روی زمین و صبر کردن برای ارسال سیگنال‌‌ها از فضاپیماهای دیگر کاهش دهد.
